قُلۡ أَعُوذُ بِرَبِّ ٱلنَّاسِ ﴿١﴾
(Ey Peyğəmbər!) De: “Sığınıram insanların Rəbbinə,
مَلِكِ ٱلنَّاسِ ﴿٢﴾
insanların Sahibinə,
إِلَـٰهِ ٱلنَّاسِ ﴿٣﴾
insanların İlahına!
مِن شَرِّ ٱلۡوَسۡوَاسِ ٱلۡخَنَّاسِ ﴿٤﴾
Vəsvəsə verən, (Allahın adı çəkiləndə isə qaçıb) gizlənən şeytanın şərindən
ٱلَّذِی یُوَسۡوِسُ فِی صُدُورِ ٱلنَّاسِ ﴿٥﴾
O şeytan ki, insanların sinələrinə (qəlblərinə) vəsvəsə salır,
مِنَ ٱلۡجِنَّةِ وَٱلنَّاسِ ﴿٦﴾
(O şeytan) cinlərdən də olur, insanlardan da!”