فارسى
سورة عاديات - عدد الآيات 11
وَٱلۡعَـٰدِیَـٰتِ ضَبۡحࣰا ﴿١﴾
سوگند به اسبهای دونده که نفسزنان [به سوی میدان جهاد] پیش میروند.
فَٱلۡمُورِیَـٰتِ قَدۡحࣰا ﴿٢﴾
و سوگند به اسبهایی که [با برخورد سُمهایشان به سنگها] جرقۀ [آتش] ایجاد میکنند.
فَٱلۡمُغِیرَ ٰتِ صُبۡحࣰا ﴿٣﴾
باز سوگند به اسبهایی که در صبحگاهان [بر دشمن] یورش میبرند.
فَأَثَرۡنَ بِهِۦ نَقۡعࣰا ﴿٤﴾
و در آن هنگام گرد و غبار برمیانگیزند.
فَوَسَطۡنَ بِهِۦ جَمۡعًا ﴿٥﴾
آنگاه در دل [سپاه دشمن] میتازند.
إِنَّ ٱلۡإِنسَـٰنَ لِرَبِّهِۦ لَكَنُودࣱ ﴿٦﴾
یقیناً انسان در برابر [نعمتهای] پروردگارش بسیار ناسپاس است،
وَإِنَّهُۥ عَلَىٰ ذَ ٰلِكَ لَشَهِیدࣱ ﴿٧﴾
و بیگمان، او [خود] بر این [ناسپاسی] گواه است،
وَإِنَّهُۥ لِحُبِّ ٱلۡخَیۡرِ لَشَدِیدٌ ﴿٨﴾
و همانا او علاقۀ فراوانی به مال [دنیا] دارد.
۞ أَفَلَا یَعۡلَمُ إِذَا بُعۡثِرَ مَا فِی ٱلۡقُبُورِ ﴿٩﴾
آیا او نمیداند که در آن روز، آنچه در گورهاست، [همه زنده و] برانگیخته میشوند؟
وَحُصِّلَ مَا فِی ٱلصُّدُورِ ﴿١٠﴾
و آنچه در سینههاست [همه] آشکار میگردد.
إِنَّ رَبَّهُم بِهِمۡ یَوۡمَىِٕذࣲ لَّخَبِیرُۢ ﴿١١﴾
یقیناً در آن روز، پروردگارشان کاملاً به [وضع و حال] آنان آگاه است.