فارسى
سورة قارعه - عدد الآيات 11
وَمَاۤ أَدۡرَىٰكَ مَا ٱلۡقَارِعَةُ ﴿٣﴾
و تو چه دانی که [آن] فروکوبنده چیست؟
یَوۡمَ یَكُونُ ٱلنَّاسُ كَٱلۡفَرَاشِ ٱلۡمَبۡثُوثِ ﴿٤﴾
روزی که مردم مانند پروانه‌های پراکنده [حیران و سرگردان] خواهند بود.
وَتَكُونُ ٱلۡجِبَالُ كَٱلۡعِهۡنِ ٱلۡمَنفُوشِ ﴿٥﴾
و کوه‌ها مانند پشم رنگینِ حلاجی‌شده خواهند شد.
فَأَمَّا مَن ثَقُلَتۡ مَوَ ٰزِینُهُۥ ﴿٦﴾
و اما هر کس که [در آن روز،] کفّۀ میزانش سنگین باشد،
فَهُوَ فِی عِیشَةࣲ رَّاضِیَةࣲ ﴿٧﴾
[در بهشت،] در زندگی رضایت‌بخشی خواهد بود.
وَأَمَّا مَنۡ خَفَّتۡ مَوَ ٰزِینُهُۥ ﴿٨﴾
و اما هر کس که کفّۀ میزانش سبک باشد،
فَأُمُّهُۥ هَاوِیَةࣱ ﴿٩﴾
[مسکن و] پناهگاهش «هاویه» است.
وَمَاۤ أَدۡرَىٰكَ مَا هِیَهۡ ﴿١٠﴾
و تو چه دانی که آن [هاویه] چیست؟
نَارٌ حَامِیَةُۢ ﴿١١﴾
آتشی است سوزان [و شعله‌ور].