فارسى
سورة همزه - عدد الآيات 9
وَیۡلࣱ لِّكُلِّ هُمَزَةࣲ لُّمَزَةٍ ﴿١﴾
وای بر هر غیبت‌کننده [و] عیبجوی!
ٱلَّذِی جَمَعَ مَالࣰا وَعَدَّدَهُۥ ﴿٢﴾
[همان] کسی که مال فراونی گرد می‌آورد و آن را بارها می‌شمارد.
یَحۡسَبُ أَنَّ مَالَهُۥۤ أَخۡلَدَهُۥ ﴿٣﴾
گمان می‌کند که مالَش او را جاودانه می‌سازد.
كَلَّاۖ لَیُنۢبَذَنَّ فِی ٱلۡحُطَمَةِ ﴿٤﴾
هرگز چنین نیست [که او گمان می‌کند]؛ قطعاً در آتشِ درهم‌کوبنده انداخته خواهد شد.
وَمَاۤ أَدۡرَىٰكَ مَا ٱلۡحُطَمَةُ ﴿٥﴾
و [ای پیامبر،] تو چه می‌دانی که آتشِ درهم‌کوبنده چیست؟
نَارُ ٱللَّهِ ٱلۡمُوقَدَةُ ﴿٦﴾
ٱلَّتِی تَطَّلِعُ عَلَى ٱلۡأَفۡـِٔدَةِ ﴿٧﴾
[آتشی] که بر دل‌ها چیره می‌گردد [و می‌سوزانَد].
إِنَّهَا عَلَیۡهِم مُّؤۡصَدَةࣱ ﴿٨﴾
بی‌گمان، آن [آتش] بر آنان بسته شده [و از هر سو محاصره‌شان کرده] است.
فِی عَمَدࣲ مُّمَدَّدَةِۭ ﴿٩﴾
[افروخته] در ستون‌های بلند است.