قُلۡ أَعُوذُ بِرَبِّ ٱلۡفَلَقِ ﴿١﴾
[ای پیامبر،] بگو: «به پروردگار سپیدهدم پناه میبرم،
مِن شَرِّ مَا خَلَقَ ﴿٢﴾
از شرِ تمام آنچه آفریده است،
وَمِن شَرِّ غَاسِقٍ إِذَا وَقَبَ ﴿٣﴾
و از شر تاریکی شب، آنگاه که همه جا را فراگیرد،
وَمِن شَرِّ ٱلنَّفَّـٰثَـٰتِ فِی ٱلۡعُقَدِ ﴿٤﴾
و از شر [زنان جادوگر] که با افسون در گرهها میدمند.
وَمِن شَرِّ حَاسِدٍ إِذَا حَسَدَ ﴿٥﴾
و از شر [هر] حسود، آنگاه که حسد ورزد».