فارسى
سورة تكوير - عدد الآيات 29
إِذَا ٱلشَّمۡسُ كُوِّرَتۡ ﴿١﴾
آنگاه که خورشید درهم پیچیده [و تاریک] گردد،
وَإِذَا ٱلنُّجُومُ ٱنكَدَرَتۡ ﴿٢﴾
و آنگاه که ستارگان بی‌فروغ شوند،
وَإِذَا ٱلۡجِبَالُ سُیِّرَتۡ ﴿٣﴾
و آنگاه که کوه‌ها به حرکت درآید،
وَإِذَا ٱلۡعِشَارُ عُطِّلَتۡ ﴿٤﴾
و آنگاه که ماده‌شترانِ باردار رها شوند،
وَإِذَا ٱلۡوُحُوشُ حُشِرَتۡ ﴿٥﴾
و آنگاه که حیوانات وحشی [در کنار انسان] گرد آورده شوند،
وَإِذَا ٱلۡبِحَارُ سُجِّرَتۡ ﴿٦﴾
و آنگاه که دریا‌ها [جوشان و] برافروخته شود،
وَإِذَا ٱلنُّفُوسُ زُوِّجَتۡ ﴿٧﴾
و آنگاه که هر کس با همسانِ خود قرین گردد،
وَإِذَا ٱلۡمَوۡءُۥدَةُ سُىِٕلَتۡ ﴿٨﴾
و آنگاه که از دختر زنده‌به‌گورشده پرسیده شود
بِأَیِّ ذَنۢبࣲ قُتِلَتۡ ﴿٩﴾
[که] به کدامین گناه کشته شده است،
وَإِذَا ٱلصُّحُفُ نُشِرَتۡ ﴿١٠﴾
و آنگاه که نامه‌های [اعمال] گشوده شود،
وَإِذَا ٱلسَّمَاۤءُ كُشِطَتۡ ﴿١١﴾
و آنگاه که پرده از روی آسمان برگرفته شود،
وَإِذَا ٱلۡجَحِیمُ سُعِّرَتۡ ﴿١٢﴾
و آنگاه که دوزخ، افروخته [و شعله‌ور] گردد،
وَإِذَا ٱلۡجَنَّةُ أُزۡلِفَتۡ ﴿١٣﴾
و آنگاه که بهشت [برای پرواپیشگان] نزدیک آورده شود.
عَلِمَتۡ نَفۡسࣱ مَّاۤ أَحۡضَرَتۡ ﴿١٤﴾
[در آن هنگام،] هر کس خواهد دانست که چه چیزی [برای آخرت خود] آماده کرده است.
فَلَاۤ أُقۡسِمُ بِٱلۡخُنَّسِ ﴿١٥﴾
سوگند به ستارگانی که [به جایگاه خود] بازمی‌گردند،
ٱلۡجَوَارِ ٱلۡكُنَّسِ ﴿١٦﴾
[شتابان] حرکت می‌کنند [و از نظر] پنهان می‌شوند؛
وَٱلَّیۡلِ إِذَا عَسۡعَسَ ﴿١٧﴾
و سوگند به شب، هنگامی که [از تاریکی‌اش کاسته شود و] پشت کند؛
وَٱلصُّبۡحِ إِذَا تَنَفَّسَ ﴿١٨﴾
و سوگند به صبح، هنگامی که بدمد؛
إِنَّهُۥ لَقَوۡلُ رَسُولࣲ كَرِیمࣲ ﴿١٩﴾
بی‌تردید، این [قرآن، سخن الله است که ابلاغش به پیامبر، بر عهدۀ] فرستاده‌ای بزرگوار [=جبرئیل] است؛
ذِی قُوَّةٍ عِندَ ذِی ٱلۡعَرۡشِ مَكِینࣲ ﴿٢٠﴾
[همان فرشته‌ای] که [مقتدر و] نیرومند است و نزد [اللهِ] صاحب‌عرش، مقام والایی دارد؛
مُّطَاعࣲ ثَمَّ أَمِینࣲ ﴿٢١﴾
[در ملکوت اعلی و عالم فرشتگان] از او فرمان می‌برند و امین [وحی] است.
وَمَا صَاحِبُكُم بِمَجۡنُونࣲ ﴿٢٢﴾
[ای مردم،] همنشین شما [= محمد] دیوانه نیست؛
وَلَقَدۡ رَءَاهُ بِٱلۡأُفُقِ ٱلۡمُبِینِ ﴿٢٣﴾
و بی‌تردید، [محمد]، او [= جبرئیل] را در افق روشن دیده است.
وَمَا هُوَ عَلَى ٱلۡغَیۡبِ بِضَنِینࣲ ﴿٢٤﴾
و او بر [ابلاغِ آنچه از طریق] غیب [به وی وحی می‌گردد] بخیل نیست [و همانند کاهنان نیز مزد نمی‌گیرد].
وَمَا هُوَ بِقَوۡلِ شَیۡطَـٰنࣲ رَّجِیمࣲ ﴿٢٥﴾
و این [قرآن] گفتۀ شیطان رانده‌شده نیست.
فَأَیۡنَ تَذۡهَبُونَ ﴿٢٦﴾
إِنۡ هُوَ إِلَّا ذِكۡرࣱ لِّلۡعَـٰلَمِینَ ﴿٢٧﴾
این [قرآن] چیزی جز پند و اندرز برای جهانیان نیست.
لِمَن شَاۤءَ مِنكُمۡ أَن یَسۡتَقِیمَ ﴿٢٨﴾
برای هر یک از شما که بخواهد راه راست [حق را] در پیش گیرد.
وَمَا تَشَاۤءُونَ إِلَّاۤ أَن یَشَاۤءَ ٱللَّهُ رَبُّ ٱلۡعَـٰلَمِینَ ﴿٢٩﴾
و شما [چیزی را] نمی‌خواهید، مگر آنکه پروردگار جهانیان [اراده کند و] بخواهد.