فارسى
سورة انفطار - عدد الآيات 19
إِذَا ٱلسَّمَاۤءُ ٱنفَطَرَتۡ ﴿١﴾
آنگاه که آسمان شکافته شود،
وَإِذَا ٱلۡكَوَاكِبُ ٱنتَثَرَتۡ ﴿٢﴾
آنگاه که ستارگان پراکنده شوند [و فرو ریزند]،
وَإِذَا ٱلۡبِحَارُ فُجِّرَتۡ ﴿٣﴾
و آنگاه که دریا‌ها [به هم آمیزند و لبریز و] روان گردند،
وَإِذَا ٱلۡقُبُورُ بُعۡثِرَتۡ ﴿٤﴾
و آنگاه که قبرها [برای براگیختن مردگان] زیر و رو شود،
عَلِمَتۡ نَفۡسࣱ مَّا قَدَّمَتۡ وَأَخَّرَتۡ ﴿٥﴾
[در آن هنگام،] هر کس می‌داند چه چیزهایی را پیشاپیش فرستاده و چه چیزهایی را واپس نهاده [و بر جای گذاشته است].
یَـٰۤأَیُّهَا ٱلۡإِنسَـٰنُ مَا غَرَّكَ بِرَبِّكَ ٱلۡكَرِیمِ ﴿٦﴾
ای انسان، چه چیزی تو را [نسبت] به پروردگار بزرگوارت مغرور ساخته است؟
ٱلَّذِی خَلَقَكَ فَسَوَّىٰكَ فَعَدَلَكَ ﴿٧﴾
آن [پروردگاری] که تو را آفرید، سپس به تو سر و سامان داد و آنگاه تو را متعادل و متناسب کرد.
فِیۤ أَیِّ صُورَةࣲ مَّا شَاۤءَ رَكَّبَكَ ﴿٨﴾
و به هر شکلی [و صورتی] که خواست، تو را ترکیب نمود.
كَلَّا بَلۡ تُكَذِّبُونَ بِٱلدِّینِ ﴿٩﴾
هرگز چنین نیست [که شما گمان می‌کنید]؛ بلکه شما [روز] جزا را تکذیب می‌کنید.
وَإِنَّ عَلَیۡكُمۡ لَحَـٰفِظِینَ ﴿١٠﴾
و بی‌گمان، نگهبانانی [از فرشتگان] بر شما گمارده شده‌اند.
كِرَامࣰا كَـٰتِبِینَ ﴿١١﴾
یَعۡلَمُونَ مَا تَفۡعَلُونَ ﴿١٢﴾
آنچه را انجام می‌دهید، می‌دانند [و اعمال نیک و بد شما را ثبت می‌کنند].
إِنَّ ٱلۡأَبۡرَارَ لَفِی نَعِیمࣲ ﴿١٣﴾
مسلماً نیکوکاران در نعمت[های بهشت] هستند.
وَإِنَّ ٱلۡفُجَّارَ لَفِی جَحِیمࣲ ﴿١٤﴾
و یقیناً بدکاران در [آتش] جهنمند.
یَصۡلَوۡنَهَا یَوۡمَ ٱلدِّینِ ﴿١٥﴾
روز جزا به آن درمی‌آیند [و می‌سوزند]
وَمَا هُمۡ عَنۡهَا بِغَاۤىِٕبِینَ ﴿١٦﴾
و هرگز آنان از آنجا به دور و [در امان] نباشند.
وَمَاۤ أَدۡرَىٰكَ مَا یَوۡمُ ٱلدِّینِ ﴿١٧﴾
و تو چه دانی که روز جزا چیست؟
ثُمَّ مَاۤ أَدۡرَىٰكَ مَا یَوۡمُ ٱلدِّینِ ﴿١٨﴾
باز تو چه می‌دانی که روز جزا چیست؟
یَوۡمَ لَا تَمۡلِكُ نَفۡسࣱ لِّنَفۡسࣲ شَیۡـࣰٔاۖ وَٱلۡأَمۡرُ یَوۡمَىِٕذࣲ لِّلَّهِ ﴿١٩﴾
روزی‌که هیچ کس قادر به انجام کاری برای دیگری نیست؛ و در آن روز، حکم [و فرمان،] از آنِ الله است.