فارسى
سورة طارق - عدد الآيات 17
وَٱلسَّمَاۤءِ وَٱلطَّارِقِ ﴿١﴾
سوگند به آسمان و سوگند به ستارۀ شبگرد.
وَمَاۤ أَدۡرَىٰكَ مَا ٱلطَّارِقُ ﴿٢﴾
و تو چه می‌دانی که ستارۀ شبگرد چیست؟
إِن كُلُّ نَفۡسࣲ لَّمَّا عَلَیۡهَا حَافِظࣱ ﴿٤﴾
هیچ کس نیست، مگر اینکه نگهبانی [از فرشتگان] بر او[گماشته شده] است.
فَلۡیَنظُرِ ٱلۡإِنسَـٰنُ مِمَّ خُلِقَ ﴿٥﴾
انسان باید بنگرد که از چه چیز آفریده شده است:
خُلِقَ مِن مَّاۤءࣲ دَافِقࣲ ﴿٦﴾
از یک آب جهنده آفریده شده
یَخۡرُجُ مِنۢ بَیۡنِ ٱلصُّلۡبِ وَٱلتَّرَاۤىِٕبِ ﴿٧﴾
که از میان [استخوانِ] پشت [مرد] و سینۀ [زن] بیرون می‌آید.
إِنَّهُۥ عَلَىٰ رَجۡعِهِۦ لَقَادِرࣱ ﴿٨﴾
بی‌گمان، الله بر بازگرداندن او [پس از مرگ] تواناست.
یَوۡمَ تُبۡلَى ٱلسَّرَاۤىِٕرُ ﴿٩﴾
روزی که [تمام] رازها فاش شود،
فَمَا لَهُۥ مِن قُوَّةࣲ وَلَا نَاصِرࣲ ﴿١٠﴾
[در آن روز،] انسان هیچ توان و یاوری ندارد.
وَٱلسَّمَاۤءِ ذَاتِ ٱلرَّجۡعِ ﴿١١﴾
وَٱلۡأَرۡضِ ذَاتِ ٱلصَّدۡعِ ﴿١٢﴾
و سوگند به زمینِ پرشکاف [که گیاهان از آن سر برمی‌آورند].
إِنَّهُۥ لَقَوۡلࣱ فَصۡلࣱ ﴿١٣﴾
[که] بی‌گمان، این قرآن، سخن جداکنندۀ حق از باطل است
وَمَا هُوَ بِٱلۡهَزۡلِ ﴿١٤﴾
و [سخنِ] هزل و بیهوده نیست.
إِنَّهُمۡ یَكِیدُونَ كَیۡدࣰا ﴿١٥﴾
آنان [= کافران] پیوسته حیله و نیرنگ می‌کنند
وَأَكِیدُ كَیۡدࣰا ﴿١٦﴾
و من [نیز] حیله [و تدبیر] می‌کنم؛
فَمَهِّلِ ٱلۡكَـٰفِرِینَ أَمۡهِلۡهُمۡ رُوَیۡدَۢا ﴿١٧﴾
پس به کافران مهلت بده [و] اندکی رهایشان کن [تا غرق گناه باشند].