فارسى
سورة غاشيه - عدد الآيات 26
هَلۡ أَتَىٰكَ حَدِیثُ ٱلۡغَـٰشِیَةِ ﴿١﴾
[ای پیامبر،] آیا خبرِ قیامت هولناکِ فراگیر به تو رسیده است؟
وُجُوهࣱ یَوۡمَىِٕذٍ خَـٰشِعَةٌ ﴿٢﴾
در آن روز، چهرههایی خوار و ذلیل خواهند بود.
عَامِلَةࣱ نَّاصِبَةࣱ ﴿٣﴾
[در دنیا] پیوسته تلاش کرده [و] خسته شده [و چون در راه حق نبوده، نتیجهای ندیدهاند].
تَصۡلَىٰ نَارًا حَامِیَةࣰ ﴿٤﴾
تُسۡقَىٰ مِنۡ عَیۡنٍ ءَانِیَةࣲ ﴿٥﴾
از چشمۀ بسیار داغ به آنها نوشانیده میشود.
لَّیۡسَ لَهُمۡ طَعَامٌ إِلَّا مِن ضَرِیعࣲ ﴿٦﴾
غذایی جز خارِ خشک و تلخ ندارند
لَّا یُسۡمِنُ وَلَا یُغۡنِی مِن جُوعࣲ ﴿٧﴾
که نه [آنان را] فربه کند و نه گرسنگی را دفع نماید.
وُجُوهࣱ یَوۡمَىِٕذࣲ نَّاعِمَةࣱ ﴿٨﴾
در آن روز، چهرههایی شاداب و تازه هستند
لِّسَعۡیِهَا رَاضِیَةࣱ ﴿٩﴾
و از سعی [و تلاش] خود راضیند؛
فِی جَنَّةٍ عَالِیَةࣲ ﴿١٠﴾
لَّا تَسۡمَعُ فِیهَا لَـٰغِیَةࣰ ﴿١١﴾
در آنجا هیچ سخن بیهودهای نمیشنوند.
فِیهَا عَیۡنࣱ جَارِیَةࣱ ﴿١٢﴾
در آن، چشمه[های آب] روان است.
فِیهَا سُرُرࣱ مَّرۡفُوعَةࣱ ﴿١٣﴾
تختهای [زیبای] بلند [پایه] در آن است.
وَأَكۡوَابࣱ مَّوۡضُوعَةࣱ ﴿١٤﴾
و جامهایی [که در کنار چشمهها] نهاده شده.
وَنَمَارِقُ مَصۡفُوفَةࣱ ﴿١٥﴾
و بالشتهای [منظم] چیدهشده،
وَزَرَابِیُّ مَبۡثُوثَةٌ ﴿١٦﴾
و [نیز] فرشهای گرانبها گسترده شده است.
أَفَلَا یَنظُرُونَ إِلَى ٱلۡإِبِلِ كَیۡفَ خُلِقَتۡ ﴿١٧﴾
آیا [کافران] به شتر نمینگرند که چگونه آفریده شده است؟
وَإِلَى ٱلسَّمَاۤءِ كَیۡفَ رُفِعَتۡ ﴿١٨﴾
و به آسمان [نمینگرند] که چگونه برافراشته شده است؟
وَإِلَى ٱلۡجِبَالِ كَیۡفَ نُصِبَتۡ ﴿١٩﴾
و به کوهها [نمینگرند] که چگونه [محکم بر زمین] نصب شده است؟
وَإِلَى ٱلۡأَرۡضِ كَیۡفَ سُطِحَتۡ ﴿٢٠﴾
و به زمین [نمینگرند] که چگونه گسترده شده است؟
فَذَكِّرۡ إِنَّمَاۤ أَنتَ مُذَكِّرࣱ ﴿٢١﴾
[ای پیامبر،] پند بده، که تو فقط پنددهندهای.
لَّسۡتَ عَلَیۡهِم بِمُصَیۡطِرٍ ﴿٢٢﴾
تو بر آنان مسلط [و چیره] نیستی [که آنان را بر ایمانآوردن وادار کنی].
إِلَّا مَن تَوَلَّىٰ وَكَفَرَ ﴿٢٣﴾
اما کسی که روی بگردانَد و کافر شود
فَیُعَذِّبُهُ ٱللَّهُ ٱلۡعَذَابَ ٱلۡأَكۡبَرَ ﴿٢٤﴾
الله او را با بزرگترین عذاب، مجازات میکند.
إِنَّ إِلَیۡنَاۤ إِیَابَهُمۡ ﴿٢٥﴾
همانا بازگشت آنها به سوی ماست.
ثُمَّ إِنَّ عَلَیۡنَا حِسَابَهُم ﴿٢٦﴾
سپس بیگمان، حسابشان [نیز] با ماست.