فارسى
سورة شمس - عدد الآيات 15
وَٱلشَّمۡسِ وَضُحَىٰهَا ﴿١﴾
سوگند به خورشید و روشنیِ آن [به هنگام بامداد]،
وَٱلۡقَمَرِ إِذَا تَلَىٰهَا ﴿٢﴾
و سوگند به ماه، هنگامی که بعد از آن [= خورشید] در‌آید،
وَٱلنَّهَارِ إِذَا جَلَّىٰهَا ﴿٣﴾
و سوگند به روز، هنگامی که آن [= خورشید] را روشن [و جلوه‌گر] کند،
وَٱلَّیۡلِ إِذَا یَغۡشَىٰهَا ﴿٤﴾
و سوگند به شب، هنگامی که آن را بپوشانَد،
وَٱلسَّمَاۤءِ وَمَا بَنَىٰهَا ﴿٥﴾
و سوگند به آسمان و به ذاتی که آن را بنا کرد،
وَٱلۡأَرۡضِ وَمَا طَحَىٰهَا ﴿٦﴾
و سوگند به زمین و به ذاتی که آن را گسترانید،
وَنَفۡسࣲ وَمَا سَوَّىٰهَا ﴿٧﴾
و سوگند به جانِ [انسان] و ذاتی که آن را [آفرید و] نیکو گردانید،
فَأَلۡهَمَهَا فُجُورَهَا وَتَقۡوَىٰهَا ﴿٨﴾
سپس نافرمانی و پرهیزگاری‌اش را [به او] الهام کرد.
قَدۡ أَفۡلَحَ مَن زَكَّىٰهَا ﴿٩﴾
بی‌تردید، هر کس نفس خود را [از گناهان] پاک کند، رستگار می‌شود.
وَقَدۡ خَابَ مَن دَسَّىٰهَا ﴿١٠﴾
و هر کس آن را [با گناه] آلوده سازد، یقیناً زیانکار می‌شود.
كَذَّبَتۡ ثَمُودُ بِطَغۡوَىٰهَاۤ ﴿١١﴾
[قوم] ثمود از روی سرکشی، [پیامبر‌شان را] تکذیب کردند،
إِذِ ٱنۢبَعَثَ أَشۡقَىٰهَا ﴿١٢﴾
آنگاه که بدکار‌ترین آنان [برای اقدام به جنایت] برخاست.
فَقَالَ لَهُمۡ رَسُولُ ٱللَّهِ نَاقَةَ ٱللَّهِ وَسُقۡیَـٰهَا ﴿١٣﴾
پیامبر الله [= صالح] به آنان گفت: «ماده‌شترِ الله و [نوبت] آب‌خوردنش را [حرمت نهید]».
فَكَذَّبُوهُ فَعَقَرُوهَا فَدَمۡدَمَ عَلَیۡهِمۡ رَبُّهُم بِذَنۢبِهِمۡ فَسَوَّىٰهَا ﴿١٤﴾
[ولی آنان] او را تکذیب کردند و آن [ماده‌شتر] را کشتند؛ پس پروردگار آنان به سبب گناهانشان بر سر‌شان عذاب آورد و همگی آنان را با خاک یکسان کرد
وَلَا یَخَافُ عُقۡبَـٰهَا ﴿١٥﴾
و [الله] از سرانجام آن [کار،] بیم ندارد.