كوردی
سورة النبأ - عدد الآيات 40
عَمَّ یَتَسَاۤءَلُونَ ﴿١﴾
ئەوە لەچی پرسیار لەیەکتری دەکەن (ئەو بێ بڕوایانە)
عَنِ ٱلنَّبَإِ ٱلۡعَظِیمِ ﴿٢﴾
لەو دەنگ وباسە گەورەیە پرسیار دەکەن؟!
ٱلَّذِی هُمۡ فِیهِ مُخۡتَلِفُونَ ﴿٣﴾
كَلَّا سَیَعۡلَمُونَ ﴿٤﴾
نا، با پەشیمان بنەوە، لەمەولا تێدەگەن
ثُمَّ كَلَّا سَیَعۡلَمُونَ ﴿٥﴾
دووبارە(دەڵیم) نا، لەمەولا تێدەگەن
أَلَمۡ نَجۡعَلِ ٱلۡأَرۡضَ مِهَـٰدࣰا ﴿٦﴾
ئاخۆ زەویمان بۆ ڕانەخستوون ؟
وَٱلۡجِبَالَ أَوۡتَادࣰا ﴿٧﴾
وە کێوەکانمان نەگێڕاوە بە مێخ ؟!
وَخَلَقۡنَـٰكُمۡ أَزۡوَ ٰجࣰا ﴿٨﴾
وە ئێوەمان دروست نەکردوە بەجووت
وَجَعَلۡنَا نَوۡمَكُمۡ سُبَاتࣰا ﴿٩﴾
وە نوستنمان نەکردووە بەھۆی حەسانەوەتان
وَجَعَلۡنَا ٱلَّیۡلَ لِبَاسࣰا ﴿١٠﴾
وە شەومان نەگێڕاوە بەکاڵا (داپۆشەر)
وَجَعَلۡنَا ٱلنَّهَارَ مَعَاشࣰا ﴿١١﴾
وە ڕۆژمان نەگێڕاوە بەکاتی ژیان (و ھەڵسوڕان وپەیداکردنی ژیوار)
وَبَنَیۡنَا فَوۡقَكُمۡ سَبۡعࣰا شِدَادࣰا ﴿١٢﴾
وە حەوت ئاسمانی بەھێزمان دروست نەکردوە لە سەرتانەوە ؟
وَجَعَلۡنَا سِرَاجࣰا وَهَّاجࣰا ﴿١٣﴾
وە دروستمان نەکردوە چرایەکی درەوشاوە (کە ڕۆژە)
وَأَنزَلۡنَا مِنَ ٱلۡمُعۡصِرَ ٰتِ مَاۤءࣰ ثَجَّاجࣰا ﴿١٤﴾
وە ئاوی لێزمە وبەخوڕمان نەناردۆتە خوارەوە لە ھەورە گوشراوەکانەوە
لِّنُخۡرِجَ بِهِۦ حَبࣰّا وَنَبَاتࣰا ﴿١٥﴾
تا پێی بڕوێنین دانەوێڵە وگژو گیاو
وَجَنَّـٰتٍ أَلۡفَافًا ﴿١٦﴾
إِنَّ یَوۡمَ ٱلۡفَصۡلِ كَانَ مِیقَـٰتࣰا ﴿١٧﴾
بەڕاستی ڕۆژی جیاکردنەوەی (چاك وخراپ) کاتێکی بۆ دیاری کراوە
یَوۡمَ یُنفَخُ فِی ٱلصُّورِ فَتَأۡتُونَ أَفۡوَاجࣰا ﴿١٨﴾
ئەو ڕۆژەی کە فوو دەکرێت بەکەڕەنادا ئەمجا پۆل پۆل دێن
وَفُتِحَتِ ٱلسَّمَاۤءُ فَكَانَتۡ أَبۡوَ ٰبࣰا ﴿١٩﴾
وە ئاسمان (لە ھەموو لایەکەوە) کرایەوە وبوو بەدەرگا
وَسُیِّرَتِ ٱلۡجِبَالُ فَكَانَتۡ سَرَابًا ﴿٢٠﴾
وە کێوەکان خرانە ڕێ وبوون بە (تراویلکە=سەراب)
إِنَّ جَهَنَّمَ كَانَتۡ مِرۡصَادࣰا ﴿٢١﴾
بەڕاستی دۆزەخ پەرێزگای بێ بڕوایانە (ودەمێکە چاوەڕوانیانە)
لِّلطَّـٰغِینَ مَـَٔابࣰا ﴿٢٢﴾
لَّـٰبِثِینَ فِیهَاۤ أَحۡقَابࣰا ﴿٢٣﴾
تێیدا دەمێننەوە ھەزاران ساڵ (ماوەیەکی زۆر)
لَّا یَذُوقُونَ فِیهَا بَرۡدࣰا وَلَا شَرَابًا ﴿٢٤﴾
تێیدا نا چەژن نەساردی وفێنکی ونەخواردنەوە
إِلَّا حَمِیمࣰا وَغَسَّاقࣰا ﴿٢٥﴾
ئاوی لەکوڵ وکێم وزوخاو نەبێت
جَزَاۤءࣰ وِفَاقًا ﴿٢٦﴾
پاداش دەدرێنەوە بەپێ ی کردەوەیان
إِنَّهُمۡ كَانُواْ لَا یَرۡجُونَ حِسَابࣰا ﴿٢٧﴾
چونکە بێگومان ئەوان بەتەمای لێپرسینەوە نەبوون
وَكَذَّبُواْ بِـَٔایَـٰتِنَا كِذَّابࣰا ﴿٢٨﴾
وە ئایەتەکانی ئێمەیان بەدرۆ دەزانی چۆن بەدرۆ زانینێك
وَكُلَّ شَیۡءٍ أَحۡصَیۡنَـٰهُ كِتَـٰبࣰا ﴿٢٩﴾
لە کاتێکدا ھەموو شتێکمان ژماردووە (لە سەریان) بە نوسیین
فَذُوقُواْ فَلَن نَّزِیدَكُمۡ إِلَّا عَذَابًا ﴿٣٠﴾
ئەمجا بچەژن(سزای خۆتان) ھیچتان بۆ زیاد ناکەین سزا نەبێت
إِنَّ لِلۡمُتَّقِینَ مَفَازًا ﴿٣١﴾
بێگومان جێگای پیرۆز وبەھرەمەندی ھەیە بۆ پارێزکاران ولەخواترسان
حَدَاۤىِٕقَ وَأَعۡنَـٰبࣰا ﴿٣٢﴾
وَكَوَاعِبَ أَتۡرَابࣰا ﴿٣٣﴾
وە کچانی تازە مەمك کردووی ھاوتەمەن
لَّا یَسۡمَعُونَ فِیهَا لَغۡوࣰا وَلَا كِذَّ ٰبࣰا ﴿٣٥﴾
قسەی بێھوودە ودرۆی تێدا نابیستن
جَزَاۤءࣰ مِّن رَّبِّكَ عَطَاۤءً حِسَابࣰا ﴿٣٦﴾
(پاداش دەدرێنەوە بە) پاداشتێکی تەواو لەلایەن پەروەردگاری تۆوە
رَّبِّ ٱلسَّمَـٰوَ ٰتِ وَٱلۡأَرۡضِ وَمَا بَیۡنَهُمَا ٱلرَّحۡمَـٰنِۖ لَا یَمۡلِكُونَ مِنۡهُ خِطَابࣰا ﴿٣٧﴾
پەروەردگاری ئاسمانەکان وزەوی ونێوانی ئەوانە، خوایەکی بەخشندە ومیھرەبانە وکەس توانای تکا کردن و(قسە کردنی) نیە
یَوۡمَ یَقُومُ ٱلرُّوحُ وَٱلۡمَلَـٰۤىِٕكَةُ صَفࣰّاۖ لَّا یَتَكَلَّمُونَ إِلَّا مَنۡ أَذِنَ لَهُ ٱلرَّحۡمَـٰنُ وَقَالَ صَوَابࣰا ﴿٣٨﴾
لە ڕۆژێکدا کە جوبرەیل وفریشتە بەڕیز دەوەستن، کەسیان قسە ناکەن مەگەر ئەوە کەخوا ڕێی بدات وقسەی بەڕێ و جێ بکات
ذَ ٰلِكَ ٱلۡیَوۡمُ ٱلۡحَقُّۖ فَمَن شَاۤءَ ٱتَّخَذَ إِلَىٰ رَبِّهِۦ مَـَٔابًا ﴿٣٩﴾
ئەو ڕۆژە ڕاست وبێگومانە، ئەمجا ھەرکەسێك وویستی ڕێگای گەڕانەوە دەگرێت بۆ لای پەروەردگاری خۆی
إِنَّاۤ أَنذَرۡنَـٰكُمۡ عَذَابࣰا قَرِیبࣰا یَوۡمَ یَنظُرُ ٱلۡمَرۡءُ مَا قَدَّمَتۡ یَدَاهُ وَیَقُولُ ٱلۡكَافِرُ یَـٰلَیۡتَنِی كُنتُ تُرَ ٰبَۢا ﴿٤٠﴾
بێگومان ئێمە ئێوەمان ئاگادار کرد لە سزایەکی نزییك، لە ڕۆژێکی وادا کە مرۆڤ دەبینێت (پاداشی) ئەو کردەوانەی کە پێشەکی بەدەستی خۆی ناردوونی، وە بێ بڕوا (لەو ڕۆژەدا) دەڵێت: خۆزگە گڵ بوومایە (نەك مرۆڤ)