Shqip
Surah El Vakia - Aya count 96
إِذَا وَقَعَتِ ٱلۡوَاقِعَةُ ﴿١﴾
E kur të ngjajë ndodhia (kijameti).
لَیۡسَ لِوَقۡعَتِهَا كَاذِبَةٌ ﴿٢﴾
Realitetin e asaj ndodhie nuk a kush që do ta përgënjeshtrojë.
خَافِضَةࣱ رَّافِعَةٌ ﴿٣﴾
Ajo ëshë që rrëzon, është që grit (lart).
إِذَا رُجَّتِ ٱلۡأَرۡضُ رَجࣰّا ﴿٤﴾
(ajo ndodh) Kur toka tundet me dridhje të forta.
وَبُسَّتِ ٱلۡجِبَالُ بَسࣰّا ﴿٥﴾
E kodrat shkapërderdhën e bëhen copë e thërmi.
فَكَانَتۡ هَبَاۤءࣰ مُّنۢبَثࣰّا ﴿٦﴾
E bëhen pluhur i shpërndarë.
وَكُنتُمۡ أَزۡوَ ٰجࣰا ثَلَـٰثَةࣰ ﴿٧﴾
Dhe ju të ndaheni në tri grupe.
فَأَصۡحَـٰبُ ٱلۡمَیۡمَنَةِ مَاۤ أَصۡحَـٰبُ ٱلۡمَیۡمَنَةِ ﴿٨﴾
E ata të djathtit, kush janë ata të djathtit se?
وَأَصۡحَـٰبُ ٱلۡمَشۡـَٔمَةِ مَاۤ أَصۡحَـٰبُ ٱلۡمَشۡـَٔمَةِ ﴿٩﴾
Po të majtit, kush janë ata të majtit?
وَٱلسَّـٰبِقُونَ ٱلسَّـٰبِقُونَ ﴿١٠﴾
Ndërsa të përparmit janë të dalluar (janë në ballë).
أُوْلَـٰۤىِٕكَ ٱلۡمُقَرَّبُونَ ﴿١١﴾
Ata pra, janë më të afruarit (te Zoti).
فِی جَنَّـٰتِ ٱلنَّعِیمِ ﴿١٢﴾
Janë në Xhennetet e begatshme.
ثُلَّةࣱ مِّنَ ٱلۡأَوَّلِینَ ﴿١٣﴾
(ata janë) Shumë prej (popujve) të hershmëve.
وَقَلِیلࣱ مِّنَ ٱلۡـَٔاخِرِینَ ﴿١٤﴾
E janë pak prej të mëvonshmëve.
عَلَىٰ سُرُرࣲ مَّوۡضُونَةࣲ ﴿١٥﴾
Janë në shtretër të qendisur me ar.
مُّتَّكِـِٔینَ عَلَیۡهَا مُتَقَـٰبِلِینَ ﴿١٦﴾
Të mbështetur në to përballë njëri-tjetrit.
یَطُوفُ عَلَیۡهِمۡ وِلۡدَ ٰنࣱ مُّخَلَّدُونَ ﴿١٧﴾
Atyre u shërbejnë djelmosha të gjithmonshëm.
بِأَكۡوَابࣲ وَأَبَارِیقَ وَكَأۡسࣲ مِّن مَّعِینࣲ ﴿١٨﴾
Me gastare, me ibrigë dhe me gota të mbushura plot prej burimit.
لَّا یُصَدَّعُونَ عَنۡهَا وَلَا یُنزِفُونَ ﴿١٩﴾
Prej së cilës pije (vere) as nuk i dhemb koka, as nuk dehen.
وَفَـٰكِهَةࣲ مِّمَّا یَتَخَیَّرُونَ ﴿٢٠﴾
Edhe pemë sipas dëshirës së tyre.
وَلَحۡمِ طَیۡرࣲ مِّمَّا یَشۡتَهُونَ ﴿٢١﴾
Edhe mish shpezësh, cilin ta duan.
وَحُورٌ عِینࣱ ﴿٢٢﴾
Dhe (gratë e tyre janë) hyri symëdha.
كَأَمۡثَـٰلِ ٱللُّؤۡلُوِٕ ٱلۡمَكۡنُونِ ﴿٢٣﴾
Si të ishim inxhi të ruajtura.
جَزَاۤءَۢ بِمَا كَانُواْ یَعۡمَلُونَ ﴿٢٤﴾
Shpërblim për atë, që ata punuan.
لَا یَسۡمَعُونَ فِیهَا لَغۡوࣰا وَلَا تَأۡثِیمًا ﴿٢٥﴾
Aty nuk dëgjojnë fjalë të këqija as që janë mëkat (gënjeshtër).
إِلَّا قِیلࣰا سَلَـٰمࣰا سَلَـٰمࣰا ﴿٢٦﴾
Vetëm thënie: selam pas selami.
وَأَصۡحَـٰبُ ٱلۡیَمِینِ مَاۤ أَصۡحَـٰبُ ٱلۡیَمِینِ ﴿٢٧﴾
E për sa u përket atyre të djathtëve, çka është gjendja e të djathtëve?
فِی سِدۡرࣲ مَّخۡضُودࣲ ﴿٢٨﴾
Janë nën drunj të pemëve pa therra (pa gjemba).
وَطَلۡحࣲ مَّنضُودࣲ ﴿٢٩﴾
Të bananeve me fruta palë-palë.
وَفَـٰكِهَةࣲ كَثِیرَةࣲ ﴿٣٢﴾
Edhe ndër pemë shumë llojesh.
لَّا مَقۡطُوعَةࣲ وَلَا مَمۡنُوعَةࣲ ﴿٣٣﴾
Që as nuk ndërprehen, as nuk janë të ndaluara.
وَفُرُشࣲ مَّرۡفُوعَةٍ ﴿٣٤﴾
Edhe shtretër të lartë (ose gra të larta).
إِنَّاۤ أَنشَأۡنَـٰهُنَّ إِنشَاۤءࣰ ﴿٣٥﴾
Ne i kemi krijuar ato në një krijim të ri (formë të re).
فَجَعَلۡنَـٰهُنَّ أَبۡكَارًا ﴿٣٦﴾
Dhe ato i kemi bërë virgjëresha.
عُرُبًا أَتۡرَابࣰا ﴿٣٧﴾
Të dashuruara (për burrat e vet), të një moshe.
لِّأَصۡحَـٰبِ ٱلۡیَمِینِ ﴿٣٨﴾
(Ato janë) për ata të djathtët.
ثُلَّةࣱ مِّنَ ٱلۡأَوَّلِینَ ﴿٣٩﴾
(Të djathtët) Janë shumë nga të parët (të hershmit).
وَثُلَّةࣱ مِّنَ ٱلۡـَٔاخِرِینَ ﴿٤٠﴾
Janë shmë nga më të vonshmit.
وَأَصۡحَـٰبُ ٱلشِّمَالِ مَاۤ أَصۡحَـٰبُ ٱلشِّمَالِ ﴿٤١﴾
E të majtit, ç’është puna e të majtëve?
فِی سَمُومࣲ وَحَمِیمࣲ ﴿٤٢﴾
Janë në vapë të zjarrit dhe në ujë të valë.
وَظِلࣲّ مِّن یَحۡمُومࣲ ﴿٤٣﴾
لَّا بَارِدࣲ وَلَا كَرِیمٍ ﴿٤٤﴾
As e freskët e as e këndshme.
إِنَّهُمۡ كَانُواْ قَبۡلَ ذَ ٰلِكَ مُتۡرَفِینَ ﴿٤٥﴾
Ata përpara kësajkanë qenë të dhënë pas komoditetit (qejfeve).
وَكَانُواْ یُصِرُّونَ عَلَى ٱلۡحِنثِ ٱلۡعَظِیمِ ﴿٤٦﴾
Dhe ata ishin vazhdimisht në mëkatin e madh.
وَكَانُواْ یَقُولُونَ أَىِٕذَا مِتۡنَا وَكُنَّا تُرَابࣰا وَعِظَـٰمًا أَءِنَّا لَمَبۡعُوثُونَ ﴿٤٧﴾
Dhe ishin që thonin: “A pasi të vdesim, të bëhemi dhe e eshtra të kalbur, njëmend do të ringjallemi?
أَوَءَابَاۤؤُنَا ٱلۡأَوَّلُونَ ﴿٤٨﴾
A edhe prindërit tanë të hershëm?
قُلۡ إِنَّ ٱلۡأَوَّلِینَ وَٱلۡـَٔاخِرِینَ ﴿٤٩﴾
Thuaj: “Edhe të parët edhe të fundit!”
لَمَجۡمُوعُونَ إِلَىٰ مِیقَـٰتِ یَوۡمࣲ مَّعۡلُومࣲ ﴿٥٠﴾
Kemi për t’u tubuar në një ditë të caktuar!
ثُمَّ إِنَّكُمۡ أَیُّهَا ٱلضَّاۤلُّونَ ٱلۡمُكَذِّبُونَ ﴿٥١﴾
Pastaj ju, o të humbur e gënjeshtarë!
لَـَٔاكِلُونَ مِن شَجَرࣲ مِّن زَقُّومࣲ ﴿٥٢﴾
Keni për të ngrënë prej pemës Zekumë!
فَمَالِـُٔونَ مِنۡهَا ٱلۡبُطُونَ ﴿٥٣﴾
Prej saj keni për t’i mbushur barqet!
فَشَـٰرِبُونَ عَلَیۡهِ مِنَ ٱلۡحَمِیمِ ﴿٥٤﴾
E menjëherë pas do të pini pre ujit t vluar!
فَشَـٰرِبُونَ شُرۡبَ ٱلۡهِیمِ ﴿٥٥﴾
Do të pini si deveja e etshme!”
هَـٰذَا نُزُلُهُمۡ یَوۡمَ ٱلدِّینِ ﴿٥٦﴾
Kjo është mirëseardhja e tyre ditën e gjykimit.
نَحۡنُ خَلَقۡنَـٰكُمۡ فَلَوۡلَا تُصَدِّقُونَ ﴿٥٧﴾
Ne u kemi krijuar juve, e përse nuk pranoni (ringjalljen)?
أَفَرَءَیۡتُم مَّا تُمۡنُونَ ﴿٥٨﴾
A më tregoni për farën që e dredhni,
ءَأَنتُمۡ تَخۡلُقُونَهُۥۤ أَمۡ نَحۡنُ ٱلۡخَـٰلِقُونَ ﴿٥٩﴾
A ju e krijoni atë, apo Ne jemi që e krijojmë?
نَحۡنُ قَدَّرۡنَا بَیۡنَكُمُ ٱلۡمَوۡتَ وَمَا نَحۡنُ بِمَسۡبُوقِینَ ﴿٦٠﴾
Ne e kemi caktuar (dhe barazuar) ndërmjet jush vdekjen dhe Ne nuk ka kush që mund të na pengojë.
عَلَىٰۤ أَن نُّبَدِّلَ أَمۡثَـٰلَكُمۡ وَنُنشِئَكُمۡ فِی مَا لَا تَعۡلَمُونَ ﴿٦١﴾
Që t’ju zëvendësojë me ë tjerë si ju dhe t’ju krijojmë rishtazi siç nuk dini ju.
وَلَقَدۡ عَلِمۡتُمُ ٱلنَّشۡأَةَ ٱلۡأُولَىٰ فَلَوۡلَا تَذَكَّرُونَ ﴿٦٢﴾
Ju e keni të njohur zanafillën e parë, e përse nuk mendoni.
أَفَرَءَیۡتُم مَّا تَحۡرُثُونَ ﴿٦٣﴾
A nuk e shihni atë që e mblidhni?
ءَأَنتُمۡ تَزۡرَعُونَهُۥۤ أَمۡ نَحۡنُ ٱلزَّ ٰرِعُونَ ﴿٦٤﴾
A ju e bëni të mbijë ajo, apo Ne e bëjmë të mbijë?
لَوۡ نَشَاۤءُ لَجَعَلۡنَـٰهُ حُطَـٰمࣰا فَظَلۡتُمۡ تَفَكَّهُونَ ﴿٦٥﴾
Sikur Ne të dëshironim, do ta bënim atë të thyer (të shkatërruar) e ju do të mbeteshit gjithmonë të habitur (duke thënë).
إِنَّا لَمُغۡرَمُونَ ﴿٦٦﴾
S’ka dyshim se ne mbetëm të dëmtuar.
بَلۡ نَحۡنُ مَحۡرُومُونَ ﴿٦٧﴾
Po jo, ne mbetëm pa të (të varfëruar).
أَفَرَءَیۡتُمُ ٱلۡمَاۤءَ ٱلَّذِی تَشۡرَبُونَ ﴿٦٨﴾
A e shihni ujin që po e pini?
ءَأَنتُمۡ أَنزَلۡتُمُوهُ مِنَ ٱلۡمُزۡنِ أَمۡ نَحۡنُ ٱلۡمُنزِلُونَ ﴿٦٩﴾
A ju e lëshoni atë prej reve, apo Ne jemi që e lëshojmë?
لَوۡ نَشَاۤءُ جَعَلۡنَـٰهُ أُجَاجࣰا فَلَوۡلَا تَشۡكُرُونَ ﴿٧٠﴾
Sikur Ne të dëshirojmë, e bëjmë atë të njelmët, përse nuk falënderoni?
أَفَرَءَیۡتُمُ ٱلنَّارَ ٱلَّتِی تُورُونَ ﴿٧١﴾
A e keni parë zjarrin që ju e ndizni?
ءَأَنتُمۡ أَنشَأۡتُمۡ شَجَرَتَهَاۤ أَمۡ نَحۡنُ ٱلۡمُنشِـُٔونَ ﴿٧٢﴾
A ju krijuat drurin e tij, apo Ne jemi krijues?
نَحۡنُ جَعَلۡنَـٰهَا تَذۡكِرَةࣰ وَمَتَـٰعࣰا لِّلۡمُقۡوِینَ ﴿٧٣﴾
Ne e bëmë atë si përkujtim (për zjarrin e Xhehennemit) dhe të nevojshëm për ata në vende të pabanuara (në shkretërirë).
فَسَبِّحۡ بِٱسۡمِ رَبِّكَ ٱلۡعَظِیمِ ﴿٧٤﴾
Pra, ti lartësoje emrin e Zoti tënd të madh.
۞ فَلَاۤ أُقۡسِمُ بِمَوَ ٰقِعِ ٱلنُّجُومِ ﴿٧٥﴾
Betohem në shuarjen (përëndimin) e yjeve.
وَإِنَّهُۥ لَقَسَمࣱ لَّوۡ تَعۡلَمُونَ عَظِیمٌ ﴿٧٦﴾
E ai është betim imadh, sikur ta dini!
إِنَّهُۥ لَقُرۡءَانࣱ كَرِیمࣱ ﴿٧٧﴾
Se me të vërtetë ai është Kur’an i famshëm.
فِی كِتَـٰبࣲ مَّكۡنُونࣲ ﴿٧٨﴾
Është në një libër të ruajtur.
لَّا یَمَسُّهُۥۤ إِلَّا ٱلۡمُطَهَّرُونَ ﴿٧٩﴾
Atë nuk e prek kush, vetëm të pastrit (melaiket).
تَنزِیلࣱ مِّن رَّبِّ ٱلۡعَـٰلَمِینَ ﴿٨٠﴾
Është i zbritur prej Zotit të botëve.
أَفَبِهَـٰذَا ٱلۡحَدِیثِ أَنتُم مُّدۡهِنُونَ ﴿٨١﴾
A, ndaj këtij ligjërimi (Kur’ani) ju jeni që e gënjeni.
وَتَجۡعَلُونَ رِزۡقَكُمۡ أَنَّكُمۡ تُكَذِّبُونَ ﴿٨٢﴾
Dhe falënderimi për furnizimin tuaj, ju jeni që e gënjeni.
فَلَوۡلَاۤ إِذَا بَلَغَتِ ٱلۡحُلۡقُومَ ﴿٨٣﴾
Përse, pra kur arrin shpirti në fyt.
وَأَنتُمۡ حِینَىِٕذࣲ تَنظُرُونَ ﴿٨٤﴾
E ju në atë moment shikoni (se ç’po i ngjet).
وَنَحۡنُ أَقۡرَبُ إِلَیۡهِ مِنكُمۡ وَلَـٰكِن لَّا تُبۡصِرُونَ ﴿٨٥﴾
E Ne jemi më afër te se ju, por ju nuk shihni.
فَلَوۡلَاۤ إِن كُنتُمۡ غَیۡرَ مَدِینِینَ ﴿٨٦﴾
Dhe përse, nëse ju nuk jeni përgjegjës (për vepra),
تَرۡجِعُونَهَاۤ إِن كُنتُمۡ صَـٰدِقِینَ ﴿٨٧﴾
(Përse) Nuk e ktheni atë (shpirtin të mos dalë).
فَأَمَّاۤ إِن كَانَ مِنَ ٱلۡمُقَرَّبِینَ ﴿٨٨﴾
E nëse ai (i vdekuri) është prej të afërmëve (të Zotit).
فَرَوۡحࣱ وَرَیۡحَانࣱ وَجَنَّتُ نَعِیمࣲ ﴿٨٩﴾
Ai ka (te Zoti) kënaqësi, furnizim të mirë dhe Xhennet të begatshëm.
وَأَمَّاۤ إِن كَانَ مِنۡ أَصۡحَـٰبِ ٱلۡیَمِینِ ﴿٩٠﴾
Po në qoftë se është nga të djathtët?
فَسَلَـٰمࣱ لَّكَ مِنۡ أَصۡحَـٰبِ ٱلۡیَمِینِ ﴿٩١﴾
Pra, ty të qoftë se selam prej të djathtëve (i thuhet).
وَأَمَّاۤ إِن كَانَ مِنَ ٱلۡمُكَذِّبِینَ ٱلضَّاۤلِّینَ ﴿٩٢﴾
E në qoftë se është prej gënjeshtarëve të humbur,
فَنُزُلࣱ مِّنۡ حَمِیمࣲ ﴿٩٣﴾
Mirëseardhja e tyre është pritje me ujë të valë.
وَتَصۡلِیَةُ جَحِیمٍ ﴿٩٤﴾
Dhe djegie nga zjarri i Xhehennemit.
إِنَّ هَـٰذَا لَهُوَ حَقُّ ٱلۡیَقِینِ ﴿٩٥﴾
E s’ka dyshim se kjo është ajo e vërteta e sigurt.
فَسَبِّحۡ بِٱسۡمِ رَبِّكَ ٱلۡعَظِیمِ ﴿٩٦﴾
Pra ti lartëso Zotin tënd të madhëruar