Shqip
Surah El Mudethir - Aya count 56
یَـٰۤأَیُّهَا ٱلۡمُدَّثِّرُ ﴿١﴾
قُمۡ فَأَنذِرۡ ﴿٢﴾
Ngrihu dhe tërhiqu vërejtjen (duke i thirrur).
وَرَبَّكَ فَكَبِّرۡ ﴿٣﴾
Dhe madhëroje Zotin tënd!
وَثِیَابَكَ فَطَهِّرۡ ﴿٤﴾
وَٱلرُّجۡزَ فَٱهۡجُرۡ ﴿٥﴾
Dhe të keqës së ndyrë largohu!
وَلَا تَمۡنُن تَسۡتَكۡثِرُ ﴿٦﴾
Dhe mos u mburr me atë që jep e të duket shumë!
وَلِرَبِّكَ فَٱصۡبِرۡ ﴿٧﴾
Dhe për hir të Zotit tënd duro!
فَإِذَا نُقِرَ فِی ٱلنَّاقُورِ ﴿٨﴾
فَذَ ٰلِكَ یَوۡمَىِٕذࣲ یَوۡمٌ عَسِیرٌ ﴿٩﴾
Atëherë ajo është ditë e vështirë.
عَلَى ٱلۡكَـٰفِرِینَ غَیۡرُ یَسِیرࣲ ﴿١٠﴾
Për jobesimtarët është jo e lehtë.
ذَرۡنِی وَمَنۡ خَلَقۡتُ وَحِیدࣰا ﴿١١﴾
Ti, më le Mua dhe atë që e krijova të vetmuar.
وَجَعَلۡتُ لَهُۥ مَالࣰا مَّمۡدُودࣰا ﴿١٢﴾
Dhe bëra këtë pasuri të madhe.
وَبَنِینَ شُهُودࣰا ﴿١٣﴾
E bëra edhe me djem që i ka me vete.
وَمَهَّدتُّ لَهُۥ تَمۡهِیدࣰا ﴿١٤﴾
Dhe Unë i lash në disponim të gjitha mundësitë.
ثُمَّ یَطۡمَعُ أَنۡ أَزِیدَ ﴿١٥﴾
E ai lakmon që t’i shtoj edhe më tepër.
كَلَّاۤۖ إِنَّهُۥ كَانَ لِـَٔایَـٰتِنَا عَنِیدࣰا ﴿١٦﴾
E jo, se ai vërtet ishte mohues i fakteve tona!
سَأُرۡهِقُهُۥ صَعُودًا ﴿١٧﴾
Atë do ta ndrydhi me një dënim të rëndë e të padurueshëm.
إِنَّهُۥ فَكَّرَ وَقَدَّرَ ﴿١٨﴾
Pse ai shumë mendonte, radhitte e përgatiste (për Kur’anin).
فَقُتِلَ كَیۡفَ قَدَّرَ ﴿١٩﴾
Qoftë i shkatërruar, po si përceptonte?
ثُمَّ قُتِلَ كَیۡفَ قَدَّرَ ﴿٢٠﴾
Prapë qoftë i shkatërruar, po si përceptonte?
ثُمَّ نَظَرَ ﴿٢١﴾
Ai sërish thellohej në mendime.
ثُمَّ عَبَسَ وَبَسَرَ ﴿٢٢﴾
Pastaj mrrolej dhe bëhej edhe i vrazhdë.
ثُمَّ أَدۡبَرَ وَٱسۡتَكۡبَرَ ﴿٢٣﴾
Pastaj ktheu shpinën me mendjemadhësi.
فَقَالَ إِنۡ هَـٰذَاۤ إِلَّا سِحۡرࣱ یُؤۡثَرُ ﴿٢٤﴾
E tha: “Ky (Kur’ani) nuk është tjetër, vetëm se magji që përcillet prej të tjerëve.
إِنۡ هَـٰذَاۤ إِلَّا قَوۡلُ ٱلۡبَشَرِ ﴿٢٥﴾
Ky nuk është tjetër, përveç fjalë njerëzish!”
سَأُصۡلِیهِ سَقَرَ ﴿٢٦﴾
E Unë atë do ta hedhë në Sekar!
وَمَاۤ أَدۡرَىٰكَ مَا سَقَرُ ﴿٢٧﴾
E, ku e di ti se çka është Sekar?
لَا تُبۡقِی وَلَا تَذَرُ ﴿٢٨﴾
Ai nuk lë send të mbetet pa e djegur.
لَوَّاحَةࣱ لِّلۡبَشَرِ ﴿٢٩﴾
Ai është që ua prish dhe ua nxin lëkurat.
عَلَیۡهَا تِسۡعَةَ عَشَرَ ﴿٣٠﴾
Mbikëqyrës mbi të janë nëntëmbëdhjetë.
وَمَا جَعَلۡنَاۤ أَصۡحَـٰبَ ٱلنَّارِ إِلَّا مَلَـٰۤىِٕكَةࣰۖ وَمَا جَعَلۡنَا عِدَّتَهُمۡ إِلَّا فِتۡنَةࣰ لِّلَّذِینَ كَفَرُواْ لِیَسۡتَیۡقِنَ ٱلَّذِینَ أُوتُواْ ٱلۡكِتَـٰبَ وَیَزۡدَادَ ٱلَّذِینَ ءَامَنُوۤاْ إِیمَـٰنࣰا وَلَا یَرۡتَابَ ٱلَّذِینَ أُوتُواْ ٱلۡكِتَـٰبَ وَٱلۡمُؤۡمِنُونَ وَلِیَقُولَ ٱلَّذِینَ فِی قُلُوبِهِم مَّرَضࣱ وَٱلۡكَـٰفِرُونَ مَاذَاۤ أَرَادَ ٱللَّهُ بِهَـٰذَا مَثَلࣰاۚ كَذَ ٰلِكَ یُضِلُّ ٱللَّهُ مَن یَشَاۤءُ وَیَهۡدِی مَن یَشَاۤءُۚ وَمَا یَعۡلَمُ جُنُودَ رَبِّكَ إِلَّا هُوَۚ وَمَا هِیَ إِلَّا ذِكۡرَىٰ لِلۡبَشَرِ ﴿٣١﴾
E mbiqëkyrës të zjarrit, Ne nuk bëjmë tjetër, përveç engjëjve dhe numrin e tyre (të përmendur në Kur’an) nuk e bëmë për tjetër, por vetëm si sprovë për ata që nuk besuan, e që të binden ata që u është dhënë libri, e atyre që besuan t’u shtohet besimi, e atyre që u është dhëmë libri dhe besimtarët të mos kenë dyshim, dhe ata që zemrat i kanë të sëmura dhe jobesimtarët të thonë: “çka dashti All-llahu me këtë shembull?” Ja ashtu, All-llahu e lë të humbur atë që do, e ushtrinë e Zotit tënd nuk e di kush pos Atij, e ai (Sekari), nuk është tjetër vetëm se një përkujtim për njerëz.
كَلَّا وَٱلۡقَمَرِ ﴿٣٢﴾
Jo, nuk është ashtu, Pasha hënën!
وَٱلَّیۡلِ إِذۡ أَدۡبَرَ ﴿٣٣﴾
وَٱلصُّبۡحِ إِذَاۤ أَسۡفَرَ ﴿٣٤﴾
إِنَّهَا لَإِحۡدَى ٱلۡكُبَرِ ﴿٣٥﴾
S’ka dyshim se ai (Sekari) është një nga belatë më të mëdha.
نَذِیرࣰا لِّلۡبَشَرِ ﴿٣٦﴾
Është vërejtje për njerëz!
لِمَن شَاۤءَ مِنكُمۡ أَن یَتَقَدَّمَ أَوۡ یَتَأَخَّرَ ﴿٣٧﴾
Për atë nga mesi juaj që dëshiron të përparojë (në të mira) apo të ngecë.
كُلُّ نَفۡسِۭ بِمَا كَسَبَتۡ رَهِینَةٌ ﴿٣٨﴾
Secili njeri është pengë i veprës së vet.
إِلَّاۤ أَصۡحَـٰبَ ٱلۡیَمِینِ ﴿٣٩﴾
Përveç atyre të djathtëve.
فِی جَنَّـٰتࣲ یَتَسَاۤءَلُونَ ﴿٤٠﴾
Që janë në Xhennete e i bëjnë pyetje njëri-tjetrit,
عَنِ ٱلۡمُجۡرِمِینَ ﴿٤١﴾
Përkitazi me kriminelët (e u thonë):
مَا سَلَكَكُمۡ فِی سَقَرَ ﴿٤٢﴾
“çka u solli juve në Sekar?”
قَالُواْ لَمۡ نَكُ مِنَ ٱلۡمُصَلِّینَ ﴿٤٣﴾
Ata thonë: “Nuk kemi qenë prej atyre që faleshin (që bënin namaz);
وَلَمۡ نَكُ نُطۡعِمُ ٱلۡمِسۡكِینَ ﴿٤٤﴾
Nuk kemi qenë që ushqyenim të varfërit;
وَكُنَّا نَخُوضُ مَعَ ٱلۡخَاۤىِٕضِینَ ﴿٤٥﴾
Dhe kemi qenë që përziheshim me të tjerët në punë të kota.
وَكُنَّا نُكَذِّبُ بِیَوۡمِ ٱلدِّینِ ﴿٤٦﴾
Dhe kemi qenë që nuk e besonim ditën e gjykimit.
حَتَّىٰۤ أَتَىٰنَا ٱلۡیَقِینُ ﴿٤٧﴾
Derisa na erdhi e vërteta (vdekja)!”
فَمَا تَنفَعُهُمۡ شَفَـٰعَةُ ٱلشَّـٰفِعِینَ ﴿٤٨﴾
E tanimë, atyre nuk u bën dobi ndërmjetësimi i ndërmjetësuesve,
فَمَا لَهُمۡ عَنِ ٱلتَّذۡكِرَةِ مُعۡرِضِینَ ﴿٤٩﴾
Po çka kishin ata që largohesin prej këshillës (Kur’ait)?
كَأَنَّهُمۡ حُمُرࣱ مُّسۡتَنفِرَةࣱ ﴿٥٠﴾
Ata ishin si gomarë të trembur (të egër).
فَرَّتۡ مِن قَسۡوَرَةِۭ ﴿٥١﴾
Që ikin prej luanit (ose prej gjahtarit).
بَلۡ یُرِیدُ كُلُّ ٱمۡرِئࣲ مِّنۡهُمۡ أَن یُؤۡتَىٰ صُحُفࣰا مُّنَشَّرَةࣰ ﴿٥٢﴾
Veç kësaj, secili prej tyre dëshironte t’i jepej libër i posaçëm (i hapët, i qartë).
كَلَّاۖ بَل لَّا یَخَافُونَ ٱلۡـَٔاخِرَةَ ﴿٥٣﴾
E jo! Por ata janë që nuk frikësohen botës tjetër.
كَلَّاۤ إِنَّهُۥ تَذۡكِرَةࣱ ﴿٥٤﴾
Dhe jo! Se ai (Kur’ani) është këshillë e lartë.
فَمَن شَاۤءَ ذَكَرَهُۥ ﴿٥٥﴾
E kush do, këshillohet me të.
وَمَا یَذۡكُرُونَ إِلَّاۤ أَن یَشَاۤءَ ٱللَّهُۚ هُوَ أَهۡلُ ٱلتَّقۡوَىٰ وَأَهۡلُ ٱلۡمَغۡفِرَةِ ﴿٥٦﴾
Po ata nuk mund të marrin mësim prej tij, vetëm nëse All-llahu di, Ai është i denjë për t’iu ruajtur dhe i denjë për falje mëkatesh!