Shqip
Surah En Naziat - Aya count 46
وَٱلنَّـٰزِعَـٰتِ غَرۡقࣰا ﴿١﴾
Pasha ata (engjëj) që marrin shpirtrat me rrëmbim (përmbytshëm)!
وَٱلنَّـٰشِطَـٰتِ نَشۡطࣰا ﴿٢﴾
Dhe ata që marrin shpirtra me lehtësim!
وَٱلسَّـٰبِحَـٰتِ سَبۡحࣰا ﴿٣﴾
Dhe ata që notojnë me shpejtësi!
فَٱلسَّـٰبِقَـٰتِ سَبۡقࣰا ﴿٤﴾
Dhe nxitësit të cilët me shpejtësi në vendin e vet i çojnë!
فَٱلۡمُدَبِّرَ ٰتِ أَمۡرࣰا ﴿٥﴾
Dhe pasha ata që çdo çështje rregullojnë!
یَوۡمَ تَرۡجُفُ ٱلرَّاجِفَةُ ﴿٦﴾
Ditën që vrullshëm bëhet dridhja.
تَتۡبَعُهَا ٱلرَّادِفَةُ ﴿٧﴾
قُلُوبࣱ یَوۡمَىِٕذࣲ وَاجِفَةٌ ﴿٨﴾
Atë ditë zemrat janë të tronditura.
أَبۡصَـٰرُهَا خَـٰشِعَةࣱ ﴿٩﴾
Shikimet e tyre janë të poshtruara (frikësuara).
یَقُولُونَ أَءِنَّا لَمَرۡدُودُونَ فِی ٱلۡحَافِرَةِ ﴿١٠﴾
Ata (idhujtarët në dynja) thonë: “A thua do të bëhemi përsëri kështu si jemi?”
أَءِذَا كُنَّا عِظَـٰمࣰا نَّخِرَةࣰ ﴿١١﴾
A edhe pasi të jemi bërë eshtra të kalbur?”
قَالُواْ تِلۡكَ إِذࣰا كَرَّةٌ خَاسِرَةࣱ ﴿١٢﴾
Ata thanë: “Atëherë, ai kthim do të jetë dëshpërues për ne!”
فَإِنَّمَا هِیَ زَجۡرَةࣱ وَ ٰحِدَةࣱ ﴿١٣﴾
Po ajo (ringjallja) nuk do të jetë tjetër pos një thirrje (klithje).
فَإِذَا هُم بِٱلسَّاهِرَةِ ﴿١٤﴾
Dhe ja, ata mbi sipërfaqen e tokës.
هَلۡ أَتَىٰكَ حَدِیثُ مُوسَىٰۤ ﴿١٥﴾
A të ka ardhur ty rrëfimi i Musait?
إِذۡ نَادَىٰهُ رَبُّهُۥ بِٱلۡوَادِ ٱلۡمُقَدَّسِ طُوًى ﴿١٦﴾
Kur Zoti i tij e pat thirrur në luginën e bekuar Tuva (rrënzë kodrës Turi Sina).
ٱذۡهَبۡ إِلَىٰ فِرۡعَوۡنَ إِنَّهُۥ طَغَىٰ ﴿١٧﴾
Shko te faraoni se vërtet ai e ka tepruar.
فَقُلۡ هَل لَّكَ إِلَىٰۤ أَن تَزَكَّىٰ ﴿١٨﴾
Dhe thuaj: “E ke ndër mend të pastrohesh?”
وَأَهۡدِیَكَ إِلَىٰ رَبِّكَ فَتَخۡشَىٰ ﴿١٩﴾
Unë të udhëzoi te Zoti yt e ti t’ia keshë frikën Atij!
فَأَرَىٰهُ ٱلۡـَٔایَةَ ٱلۡكُبۡرَىٰ ﴿٢٠﴾
Dhe ai ia tregoi mrekullinë e madhe.
فَكَذَّبَ وَعَصَىٰ ﴿٢١﴾
Po ai e përgënjeshtroi dhe e kundërshtoi.
ثُمَّ أَدۡبَرَ یَسۡعَىٰ ﴿٢٢﴾
Pastaj u kthye prapa dhe iku me të shpejtë.
فَحَشَرَ فَنَادَىٰ ﴿٢٣﴾
I tuboi (të gjithë të vetët) dhe u mbajti fjalim.
فَقَالَ أَنَا۠ رَبُّكُمُ ٱلۡأَعۡلَىٰ ﴿٢٤﴾
E u tha: “Unë jam zoti juaj më i lartë!”
فَأَخَذَهُ ٱللَّهُ نَكَالَ ٱلۡـَٔاخِرَةِ وَٱلۡأُولَىٰۤ ﴿٢٥﴾
Atëherë tmerrshëm e dënoi atë, për këtë të fundit dhe për atë të parën.
إِنَّ فِی ذَ ٰلِكَ لَعِبۡرَةࣰ لِّمَن یَخۡشَىٰۤ ﴿٢٦﴾
Në këtë ndëshkim ka përvojë mësimi për atë që frikësohet.
ءَأَنتُمۡ أَشَدُّ خَلۡقًا أَمِ ٱلسَّمَاۤءُۚ بَنَىٰهَا ﴿٢٧﴾
A është më i rëndë rëndë krijimi juaj apo ai i qiellit? E Ai e ngriti atë!
رَفَعَ سَمۡكَهَا فَسَوَّىٰهَا ﴿٢٨﴾
Ngriti kuoën e tij dhe e përsosi atë.
وَأَغۡطَشَ لَیۡلَهَا وَأَخۡرَجَ ضُحَىٰهَا ﴿٢٩﴾
Natën ia errësoi e ditën ia ndriçoi.
وَٱلۡأَرۡضَ بَعۡدَ ذَ ٰلِكَ دَحَىٰهَاۤ ﴿٣٠﴾
E pastaj tokën e sheshoi.
أَخۡرَجَ مِنۡهَا مَاۤءَهَا وَمَرۡعَىٰهَا ﴿٣١﴾
Dhe prej saj nxori ujin e saj dhe kullosat e saj.
وَٱلۡجِبَالَ أَرۡسَىٰهَا ﴿٣٢﴾
Kurse kodrat ia përforcoi.
مَتَـٰعࣰا لَّكُمۡ وَلِأَنۡعَـٰمِكُمۡ ﴿٣٣﴾
Si furnizim për ju dhe për kafshët tuaja.
فَإِذَا جَاۤءَتِ ٱلطَّاۤمَّةُ ٱلۡكُبۡرَىٰ ﴿٣٤﴾
E kur të vijë vala e madhe (kijameti),
یَوۡمَ یَتَذَكَّرُ ٱلۡإِنسَـٰنُ مَا سَعَىٰ ﴿٣٥﴾
Atë ditë njeriu përkujton se çka ka punuar.
وَبُرِّزَتِ ٱلۡجَحِیمُ لِمَن یَرَىٰ ﴿٣٦﴾
E Xhehennemi shfaqet sheshazi për atë që e sheh.
فَأَمَّا مَن طَغَىٰ ﴿٣٧﴾
E për sa u përket atij që ka tepruar.
وَءَاثَرَ ٱلۡحَیَوٰةَ ٱلدُّنۡیَا ﴿٣٨﴾
Dhe i dha përparësi jetës së kësaj bote,
فَإِنَّ ٱلۡجَحِیمَ هِیَ ٱلۡمَأۡوَىٰ ﴿٣٩﴾
Xhehennemi do të jetë vendi i tij.
وَأَمَّا مَنۡ خَافَ مَقَامَ رَبِّهِۦ وَنَهَى ٱلنَّفۡسَ عَنِ ٱلۡهَوَىٰ ﴿٤٠﴾
E kush iu frikësua paraqitjes para Zotit të vet dhe ndaloi veten prej epsheve,
فَإِنَّ ٱلۡجَنَّةَ هِیَ ٱلۡمَأۡوَىٰ ﴿٤١﴾
Xhenneti është vendi i tij.
یَسۡـَٔلُونَكَ عَنِ ٱلسَّاعَةِ أَیَّانَ مُرۡسَىٰهَا ﴿٤٢﴾
Ty të pyesin për kijametin: “Kur do të ndodhë ai?!”
فِیمَ أَنتَ مِن ذِكۡرَىٰهَاۤ ﴿٤٣﴾
Po, në çfarë gjendje je ti t’ua përkutosh atë?
إِلَىٰ رَبِّكَ مُنتَهَىٰهَاۤ ﴿٤٤﴾
Vetëm te Zoti yt është dijenia për të.
إِنَّمَاۤ أَنتَ مُنذِرُ مَن یَخۡشَىٰهَا ﴿٤٥﴾
Ti je vetëm qortues i atij që ia ka frikën Atij.
كَأَنَّهُمۡ یَوۡمَ یَرَوۡنَهَا لَمۡ یَلۡبَثُوۤاْ إِلَّا عَشِیَّةً أَوۡ ضُحَىٰهَا ﴿٤٦﴾
Ditën kur ta përjetojnë atë, atyre (idhujtarëve) do t’u duket sikur nuk kan jetuar më tepër se një mbrëmje ose një mëngjes të saj.