Shqip
Surah El Fexhr - Aya count 30
وَٱلشَّفۡعِ وَٱلۡوَتۡرِ ﴿٣﴾
Pasha çiftin dhe pasha tekun!
وَٱلَّیۡلِ إِذَا یَسۡرِ ﴿٤﴾
هَلۡ فِی ذَ ٰلِكَ قَسَمࣱ لِّذِی حِجۡرٍ ﴿٥﴾
A janë këto betime për të mençurin?
أَلَمۡ تَرَ كَیۡفَ فَعَلَ رَبُّكَ بِعَادٍ ﴿٦﴾
A nuk e i ti se ç’bëri Zoti yt me Ad-in?
إِرَمَ ذَاتِ ٱلۡعِمَادِ ﴿٧﴾
Me banorët e Iremit me ndërtesa të larta?
ٱلَّتِی لَمۡ یُخۡلَقۡ مِثۡلُهَا فِی ٱلۡبِلَـٰدِ ﴿٨﴾
Që si ata (populli Ad) nuk është krijuar askush në tokë!
وَثَمُودَ ٱلَّذِینَ جَابُواْ ٱلصَّخۡرَ بِٱلۡوَادِ ﴿٩﴾
Dhe me Themudin, të cilët shpuan shkëmbinj në luginën (kura),
وَفِرۡعَوۡنَ ذِی ٱلۡأَوۡتَادِ ﴿١٠﴾
Dhe me faraonin i fortifikuar me tenda (ushtarake)!
ٱلَّذِینَ طَغَوۡاْ فِی ٱلۡبِلَـٰدِ ﴿١١﴾
Të cilët e tepruan me krime në tokë.
فَأَكۡثَرُواْ فِیهَا ٱلۡفَسَادَ ﴿١٢﴾
Dhe në të shtuan shkatërrimin.
فَصَبَّ عَلَیۡهِمۡ رَبُّكَ سَوۡطَ عَذَابٍ ﴿١٣﴾
E All-llahu kundër tyre lëshoi lloj-lloj dënimesh.
إِنَّ رَبَّكَ لَبِٱلۡمِرۡصَادِ ﴿١٤﴾
Pse Zoti yt është që përcjell (u rri në pritë).
فَأَمَّا ٱلۡإِنسَـٰنُ إِذَا مَا ٱبۡتَلَىٰهُ رَبُّهُۥ فَأَكۡرَمَهُۥ وَنَعَّمَهُۥ فَیَقُولُ رَبِّیۤ أَكۡرَمَنِ ﴿١٥﴾
E njeriu, kur e sprovon Zoti i tij, e nderon dhe e begaton, ai thotë: “Zoti im më ka nderuar!”
وَأَمَّاۤ إِذَا مَا ٱبۡتَلَىٰهُ فَقَدَرَ عَلَیۡهِ رِزۡقَهُۥ فَیَقُولُ رَبِّیۤ أَهَـٰنَنِ ﴿١٦﴾
Por, kur për ta sprovuar ia pakëson furnizimin (e varfëron), ai thotë: “Zoti im më ka nënçmuar!”
كَلَّاۖ بَل لَّا تُكۡرِمُونَ ٱلۡیَتِیمَ ﴿١٧﴾
Jo, nuk është ashtu! Por (punoni edhe më zi) ju nuk përfillnit bonjakun,
وَلَا تَحَـٰۤضُّونَ عَلَىٰ طَعَامِ ٱلۡمِسۡكِینِ ﴿١٨﴾
Nuk cytni njëri-tjetrin për ta ushqyer të varfërin,
وَتَأۡكُلُونَ ٱلتُّرَاثَ أَكۡلࣰا لَّمࣰّا ﴿١٩﴾
Dhe ju e hani me të madhe trashëgimin (padrejtë).
وَتُحِبُّونَ ٱلۡمَالَ حُبࣰّا جَمࣰّا ﴿٢٠﴾
Dhe pasurinë e doni së tepërmi.
كَلَّاۤۖ إِذَا دُكَّتِ ٱلۡأَرۡضُ دَكࣰّا دَكࣰّا ﴿٢١﴾
Jo, mosni ashtu! Kur të dridhet toka njëpasnjëshëm!
وَجَاۤءَ رَبُّكَ وَٱلۡمَلَكُ صَفࣰّا صَفࣰّا ﴿٢٢﴾
Dhe kur të vijë Zoti yt dhe engjëjt qëndrojnë rradhë-rradhë!
وَجِاْیۤءَ یَوۡمَىِٕذِۭ بِجَهَنَّمَۚ یَوۡمَىِٕذࣲ یَتَذَكَّرُ ٱلۡإِنسَـٰنُ وَأَنَّىٰ لَهُ ٱلذِّكۡرَىٰ ﴿٢٣﴾
Dhe atë ditë sillet Xhehennemi, ditën kur përkujtohet njeriu, e ç’dobi i bën atij përkujtimi?
یَقُولُ یَـٰلَیۡتَنِی قَدَّمۡتُ لِحَیَاتِی ﴿٢٤﴾
Thotë: “O, i gjori unë, sikur të isha i parapërgatitur për jetën time!”
فَیَوۡمَىِٕذࣲ لَّا یُعَذِّبُ عَذَابَهُۥۤ أَحَدࣱ ﴿٢٥﴾
Pra, ditën kur nuk dënon si Ai askush.
وَلَا یُوثِقُ وَثَاقَهُۥۤ أَحَدࣱ ﴿٢٦﴾
Dhe nuk do të farkojë pranga si Ai askush.
یَـٰۤأَیَّتُهَا ٱلنَّفۡسُ ٱلۡمُطۡمَىِٕنَّةُ ﴿٢٧﴾
ٱرۡجِعِیۤ إِلَىٰ رَبِّكِ رَاضِیَةࣰ مَّرۡضِیَّةࣰ ﴿٢٨﴾
Kthehu te Zoti yt i kënaqur (për vehte) e kënaqës (për Zotin)!
فَٱدۡخُلِی فِی عِبَـٰدِی ﴿٢٩﴾
وَٱدۡخُلِی جَنَّتِی ﴿٣٠﴾
Dhe hyr në Xhennetin Tim!