قُلۡ أَعُوذُ بِرَبِّ ٱلۡفَلَقِ ﴿١﴾
[Эй Паёмбар] Бигӯ: «Ба Парвардигори сапедадам паноҳ мебарам
مِن شَرِّ مَا خَلَقَ ﴿٢﴾
Аз шарри тамоми он чи офаридааст
وَمِن شَرِّ غَاسِقٍ إِذَا وَقَبَ ﴿٣﴾
Ва аз шарри торикии шаб он гоҳ ки ҳама ҷоро фаро гирад
وَمِن شَرِّ ٱلنَّفَّـٰثَـٰتِ فِی ٱلۡعُقَدِ ﴿٤﴾
Ва аз шар [-и занони ҷодугар], ки бо афсун дар гиреҳҳо медаманд
وَمِن شَرِّ حَاسِدٍ إِذَا حَسَدَ ﴿٥﴾
Ва аз шарри ҳасуд он гоҳ ки ҳасад варзад»