Select surah Select surah 1 Сураи Фотиҳа - Al-Fātihah [7] 2 Сураи Бақара (Гов) - Al-Baqarah [286] 3 Сураи Оли Имрон (Хонадони Имрон) - Āl-‘Imrān [200] 4 Сураи Нисо (Занҳо) - An-Nisā’ [176] 5 Сураи Моида (Дастархон) - Al-Mā’idah [120] 6 Сураи Анъом (Чаҳорпоён) - Al-An‘ām [165] 7 Сураи Аъроф (Баландиҳо) - Al-A‘rāf [206] 8 Сураи Анфол (Ғаниматҳо) - Al-Anfāl [75] 9 Сураи Тавба - At-Tawbah [129] 10 Сураи Юнус - Yūnus [109] 11 Сураи Ҳуд - Hūd [123] 12 Сураи Юсуф - Yūsuf [111] 13 Сураи Раъд (Тундар) - Ar-Ra‘d [43] 14 Сураи Иброҳим - Ibrāhīm [52] 15 Сураи Ҳиҷр - Al-Hijr [99] 16 Сураи Наҳл (Занбӯри асал) - An-Nahl [128] 17 Сураи Исро - Al-Isrā’ [111] 18 Сураи Каҳф (Ғор) - Al-Kahf [110] 19 Сураи Марям - Maryam [98] 20 Сураи Тоҳо (То, Ҳо) - Tā-ha [135] 21 Сураи Анбиё (Паёмбарон) - Al-Anbiyā’ [112] 22 Сураи Ҳаҷ - Al-Hajj [78] 23 Сураи Муъминун (Муъминон) - Al-Mu’minūn [118] 24 Сураи Нур (Рӯшнои) - An-Noor [64] 25 Сураи Фурқон - Al-Furqān [77] 26 Сураи Шуъаро (Шоирон) - Ash-Shu‘arā’ [227] 27 Сураи Намл (Мурча) - An-Naml [93] 28 Сураи Қасас (Достонҳо) - Al-Qasas [88] 29 Сураи Анкабут (Тортанак) - Al-‘Ankabūt [69] 30 Сураи Рум - Ar-Rūm [60] 31 Сураи Луқмон - Luqmān [34] 32 Сураи Саҷда - As-Sajdah [30] 33 Сураи Аҳзоб (Гурӯҳҳо) - Al-Ahzāb [73] 34 Сураи Сабаъ (Қабилаи Сабаъ) - Saba’ [54] 35 Сураи Фотир (Офаринанда) - Fātir [45] 36 Сураи Ёсин (Ё, Син) - Yā-Sīn [83] 37 Сураи Соффот (Фариштагони сафбаста) - As-Sāffāt [182] 38 Сураи Сод - Sād [88] 39 Сураи Зумар (Ҷамоъатҳо) - Az-Zumar [75] 40 Сураи Ғофир (Омӯрзанда) - Ghāfir [85] 41 Сураи Фуссилат (Равшан сохта шуд) - Fussilat [54] 42 Сураи Шуро (Машварат кардан) - Ash-Shūra [53] 43 Сураи Зухруф (Зинат) - Az-Zukhruf [89] 44 Сураи Духон (Дуд) - Ad-Dukhān [59] 45 Сураи Ҷосия (Зонузананда) - Al-Jāthiyah [37] 46 Сураи Аҳқоф (Регистонҳо) - Al-Ahqāf [35] 47 Сураи Муҳаммад - Muhammad [38] 48 Сураи Фатҳ (Пирӯзӣ) - Al-Fat'h [29] 49 Сураи Ҳуҷурот (Ҳуҷраҳо) - Al-Hujurāt [18] 50 Сураи Қоф - Qāf [45] 51 Сураи Зориёт (Бодҳои хокпарокандасоз) - Adh-Dhāriyāt [60] 52 Сураи Тур (Кӯҳи Тур) - At-Toor [49] 53 Сураи Наҷм (Ситора) - An-Najm [62] 54 Сураи Қамар (Моҳ) - Al-Qamar [55] 55 Сураи Раҳмон (Бахшоянда) - Ar-Rahmān [78] 56 Сураи Воқиъа (Қиёмат) - Al-Wāqi‘ah [96] 57 Сураи Ҳадид (Оҳан) - Al-Hadīd [29] 58 Сураи Муҷодала (Ҷидол ва муноқиша кардан) - Al-Mujādalah [22] 59 Сураи Ҳашр (Рондан) - Al-Hashr [24] 60 Сураи Мумтаҳана (Зани Имтиҳоншуда) - Al-Mumtahanah [13] 61 Сураи Сафф - As-Saff [14] 62 Сураи Ҷумъа - Al-Jumu‘ah [11] 63 Сураи Мунофиқун (Дурӯяҳо) - Al-Munāfiqūn [11] 64 Сураи Тағобун (Рӯзе ки муъмин аз кофир ҷудо мешавад) - At-Taghābun [18] 65 Сураи Талоқ - At-Talāq [12] 66 Сураи Таҳрим (Ҳаром кардан) - At-Tahrīm [12] 67 Сураи Мулк - Al-Mulk [30] 68 Сураи Қалам - Al-Qalam [52] 69 Сураи Ҳоққа (Рӯзи барҳақ, Рӯзи қиёмат) - Al-Hāqqah [52] 70 Сураи Маъориҷ (Осмонҳо) - Al-Ma‘ārij [44] 71 Сураи Нӯҳ - Nūh [28] 72 Сураи Ҷин - Al-Jinn [28] 73 Сураи Музаммил (Ҷома бар худ печида) - Al-Muzzammil [20] 74 Сураи Мудассир (Ҷома дар сар кашида) - Al-Muddaththir [56] 75 Сураи Қиёмат - Al-Qiyāmah [40] 76 Сураи Инсон - Al-Insān [31] 77 Сураи Мурсалот (Бодҳо) - Al-Mursalāt [50] 78 Сураи Наба (Хабар) - An-Naba’ [40] 79 Сураи Нозиъот (Фариштагони гирандаи ҷон) - An-Nāzi‘āt [46] 80 Сураи Абаса (Рӯй турш кард) - ‘Abasa [42] 81 Сураи Таквир (Дарҳампечида ва камнур) - At-Takwīr [29] 82 Сураи Инфитор (Шикофтан) - Al-Infitār [19] 83 Сураи Мутаффифин (Камкунандагон) - Al-Mutaffifīn [36] 84 Сураи Иншиқоқ (Шикофта шудан) - Al-Inshiqāq [25] 85 Сураи Буруҷ (Бурҷҳо) - Al-Burūj [22] 86 Сураи Ториқ (Ончӣ дар шаб ояд) - At-Tāriq [17] 87 Сураи Аъло (Бартар) - Al-A‘lā [19] 88 Сураи Ғошия (Пӯшида) - Al-Ghāshiyah [26] 89 Сураи Фаҷр (Сапедаи субҳ) - Al-Fajr [30] 90 Сураи Балад (Шаҳр) - Al-Balad [20] 91 Сураи Шамс (Офтоб) - Ash-Shams [15] 92 Сураи Лайл (Шаб) - Al-Layl [21] 93 Сураи Зуҳо (Оғози рӯз) - Ad-Duhā [11] 94 Сураи Шарҳ (Кушодан) - Ash-Sharh [8] 95 Сураи Тин (Анҷир) - At-Teen [8] 96 Сураи Алақ (Хунлахта) - Al-‘Alaq [19] 97 Сураи Қадр (Тақдир) - Al-Qadr [5] 98 Сураи Байина (Бурҳони равшан) - Al-Bayyinah [8] 99 Сураи Залзала (Ларзиш) - Az-Zalzalah [8] 100 Сураи Одиёт (Аспони даванда) - Al-‘Ādiyāt [11] 101 Сураи Қориъа (Кӯбанда) - Al-Qāri‘ah [11] 102 Сураи Такосур (Афзунхоҳӣ) - At-Takāthur [8] 103 Сураи Аср (Замон) - Al-‘Asr [3] 104 Сураи Ҳуммаза (Айбҷӯ) - Al-Humazah [9] 105 Сураи Фил - Al-Feel [5] 106 Сураи Қурайш - Quraysh [4] 107 Сураи Моъун (Ёварӣ) - Al-Mā‘ūn [7] 108 Сураи Кавсар - Al-Kawthar [3] 109 Сураи Кофирун - Al-Kāfirūn [6] 110 Сураи Наср (Пирӯзӣ) - An-Nasr [3] 111 Сураи Масад (Лифи хурмо) - Al-Masad [5] 112 Сураи Ихлос - Al-Ikhlās [4] 113 Сураи Фалақ (Субҳгоҳ) - Al-Falaq [5] 114 Сураи Нос (Мардум) - An-Nās [6]
Select language Select language العربية English English - Yusuf Ali English - Transliteration Français Türkçe Indonesia Chinese 中文 Japanese 日本語 Italiano Malayalam മലയാളം Português Español Urdu اردو Bangali বাংলা Deutsch فارسى Română Русский Shqip Azəri Bosanski Bulgarian Български Hausa كوردی Swahili Tajik Тоҷикӣ Uzbek Ўзбек Hinid Filipino (Tagalog)
Tajik Тоҷикӣ Surah Сураи Инсон - Al-Insān - Aya count 31
هَلۡ أَتَىٰ عَلَى ٱلۡإِنسَـٰنِ حِینࣱ مِّنَ ٱلدَّهۡرِ لَمۡ یَكُن شَیۡـࣰٔا مَّذۡكُورًا ﴿١﴾
Яқинан, замони тӯлоние бар инсон гузашт, ки чизе [муҳимму] қобили зикр набуд
إِنَّا خَلَقۡنَا ٱلۡإِنسَـٰنَ مِن نُّطۡفَةٍ أَمۡشَاجࣲ نَّبۡتَلِیهِ فَجَعَلۡنَـٰهُ سَمِیعَۢا بَصِیرًا ﴿٢﴾
Ба ростӣ, Мо инсонро аз нутфаи мухталит [омехта]-е офаридем, ӯро меозмоем. Пас, ӯро шунавову бино қарор додем
إِنَّا هَدَیۡنَـٰهُ ٱلسَّبِیلَ إِمَّا شَاكِرࣰا وَإِمَّا كَفُورًا ﴿٣﴾
Ҳамоно Мо роҳро ба ӯ нишон додем, хоҳ сипосгузор бошад ё носипос
إِنَّاۤ أَعۡتَدۡنَا لِلۡكَـٰفِرِینَ سَلَـٰسِلَاْ وَأَغۡلَـٰلࣰا وَسَعِیرًا ﴿٤﴾
Ба ростӣ, Мо барои кофирон занҷирҳо ва бандҳо ва оташи сӯзон муҳайё кардаем
إِنَّ ٱلۡأَبۡرَارَ یَشۡرَبُونَ مِن كَأۡسࣲ كَانَ مِزَاجُهَا كَافُورًا ﴿٥﴾
Бе гумон, накукорон [дар биҳишт] аз ҷоме менӯшанд, ки омехта ба кофур аст
عَیۡنࣰا یَشۡرَبُ بِهَا عِبَادُ ٱللَّهِ یُفَجِّرُونَهَا تَفۡجِیرࣰا ﴿٦﴾
[Аз] Чашмае, ки бандагони [хоси] Аллоҳ таоло аз он менӯшанд, [ҳар вақту] ҳар ҷо бихоҳанд он [чашма]-ро ҷорӣ месозанд
یُوفُونَ بِٱلنَّذۡرِ وَیَخَافُونَ یَوۡمࣰا كَانَ شَرُّهُۥ مُسۡتَطِیرࣰا ﴿٧﴾
[Бандагони накукор] Ба назр вафо мекунанд ва аз рӯзе метарсанд, ки [азобу] шарри он фарогир аст
وَیُطۡعِمُونَ ٱلطَّعَامَ عَلَىٰ حُبِّهِۦ مِسۡكِینࣰا وَیَتِیمࣰا وَأَسِیرًا ﴿٨﴾
Ва ғизоро бо ин ки [ниёз ва] дӯст доранд, ба мустаманду ятим ва асир мебахшанд
إِنَّمَا نُطۡعِمُكُمۡ لِوَجۡهِ ٱللَّهِ لَا نُرِیدُ مِنكُمۡ جَزَاۤءࣰ وَلَا شُكُورًا ﴿٩﴾
[Ва дар дил мегӯянд] «Мо фақат ба хотири Аллоҳ таоло ба шумо ғизо медиҳем, на аз шумо подоше мехоҳем ва на сипосе
إِنَّا نَخَافُ مِن رَّبِّنَا یَوۡمًا عَبُوسࣰا قَمۡطَرِیرࣰا ﴿١٠﴾
Ҳамоно мо аз Парвардигорамон метарсем, [аз азоби] рӯзе, ки туршрӯ ва душвор аст»
فَوَقَىٰهُمُ ٱللَّهُ شَرَّ ذَ ٰلِكَ ٱلۡیَوۡمِ وَلَقَّىٰهُمۡ نَضۡرَةࣰ وَسُرُورࣰا ﴿١١﴾
Пас, Аллоҳ таоло ононро аз [сахтӣ ва] шарри он рӯз нигаҳ дошт ва ба эшон хуррамӣ ва шодмонӣ бахшид
وَجَزَىٰهُم بِمَا صَبَرُواْ جَنَّةࣰ وَحَرِیرࣰا ﴿١٢﴾
Ва ба [шукронаи] сабре, ки карданд, биҳишт ва [либосҳои] ҳарир [-и биҳиштӣ] ба эшон подош дод
مُّتَّكِـِٔینَ فِیهَا عَلَى ٱلۡأَرَاۤىِٕكِۖ لَا یَرَوۡنَ فِیهَا شَمۡسࣰا وَلَا زَمۡهَرِیرࣰا ﴿١٣﴾
Дар он ҷо бар тахтҳо [-и зебо] такя кардаанд, на [ҳарорати] офтобе дар он ҷо мебинед ва на [сӯзи] сармое
وَدَانِیَةً عَلَیۡهِمۡ ظِلَـٰلُهَا وَذُلِّلَتۡ قُطُوفُهَا تَذۡلِیلࣰا ﴿١٤﴾
Ва сояҳояш бар онон фурӯ афтода ва меваҳояш [барои чидан] дар дастрас аст
وَیُطَافُ عَلَیۡهِم بِـَٔانِیَةࣲ مِّن فِضَّةࣲ وَأَكۡوَابࣲ كَانَتۡ قَوَارِیرَا۠ ﴿١٥﴾
Ва дар гирдогирди эшон зарфҳои симин [-и ғизо] ва косаҳои булурин [-и нӯшиданӣ] гардонида мешавад
قَوَارِیرَاْ مِن فِضَّةࣲ قَدَّرُوهَا تَقۡدِیرࣰا ﴿١٦﴾
[Косаҳои] Булурине аз нуқра, ки онҳоро ба андозаи муносиб [лабрез ва] омода кардаанд
وَیُسۡقَوۡنَ فِیهَا كَأۡسࣰا كَانَ مِزَاجُهَا زَنجَبِیلًا ﴿١٧﴾
Ва дар он ҷо ҷомҳое сероб мешаванд, ки омезааш занҷабил аст
عَیۡنࣰا فِیهَا تُسَمَّىٰ سَلۡسَبِیلࣰا ﴿١٨﴾
[Ин ҷомҳо аз] Чашмае пур мегардад, ки дар он ҷо Салсабил номида мешавад
۞ وَیَطُوفُ عَلَیۡهِمۡ وِلۡدَ ٰنࣱ مُّخَلَّدُونَ إِذَا رَأَیۡتَهُمۡ حَسِبۡتَهُمۡ لُؤۡلُؤࣰا مَّنثُورࣰا ﴿١٩﴾
Ва ҳамвора навҷавононе ҷовидона бар гирдашон мечарханд, ки ҳар гоҳ онҳоро бубинӣ, гумон мекунӣ, ки марвориди пароканда ҳастанд
وَإِذَا رَأَیۡتَ ثَمَّ رَأَیۡتَ نَعِیمࣰا وَمُلۡكࣰا كَبِیرًا ﴿٢٠﴾
Ва чун [ба ҳар самте] бингарӣ, он ҷо неъмати бисёр ва фармонравоии азиме мебинӣ
عَـٰلِیَهُمۡ ثِیَابُ سُندُسٍ خُضۡرࣱ وَإِسۡتَبۡرَقࣱۖ وَحُلُّوۤاْ أَسَاوِرَ مِن فِضَّةࣲ وَسَقَىٰهُمۡ رَبُّهُمۡ شَرَابࣰا طَهُورًا ﴿٢١﴾
Бар онон [биҳиштиён] либосҳое сабзранг аз дебои нозук ва дебои захим [пӯшонида шуда]- аст ва бо дастбандҳое аз нуқра ороста шудаанд ва Парвардигорашон шароби пок ба эшон менӯшонад
إِنَّ هَـٰذَا كَانَ لَكُمۡ جَزَاۤءࣰ وَكَانَ سَعۡیُكُم مَّشۡكُورًا ﴿٢٢﴾
[Ва ба онҳо гуфта мешавад] «Ин [неъматҳо] подоши шумост ва [бидонед, ки] аз саъю кӯшиши шумо қадрдонӣ шудааст»
إِنَّا نَحۡنُ نَزَّلۡنَا عَلَیۡكَ ٱلۡقُرۡءَانَ تَنزِیلࣰا ﴿٢٣﴾
[Эй паёмбар] Яқинан, Мо Қуръонро бар ту тадриҷан нозил кардем
فَٱصۡبِرۡ لِحُكۡمِ رَبِّكَ وَلَا تُطِعۡ مِنۡهُمۡ ءَاثِمًا أَوۡ كَفُورࣰا ﴿٢٤﴾
Пас, бар ҳукми Парвардигорат шикебо бош ва аз ҳеҷ кадом аз гунаҳгорон ва бединонашон фармон мабар
وَٱذۡكُرِ ٱسۡمَ رَبِّكَ بُكۡرَةࣰ وَأَصِیلࣰا ﴿٢٥﴾
Ва субҳу шом номи Парвардигоратро ёд кун
وَمِنَ ٱلَّیۡلِ فَٱسۡجُدۡ لَهُۥ وَسَبِّحۡهُ لَیۡلࣰا طَوِیلًا ﴿٢٦﴾
Ва [низ] бахше аз шаб барояш саҷда кун [ва намоз бигузор] ва дар бахши баланде аз шаб [қисмати дарози шаб, ки ҳама дар хобанд] Ӯро тасбеҳ гӯй
إِنَّ هَـٰۤؤُلَاۤءِ یُحِبُّونَ ٱلۡعَاجِلَةَ وَیَذَرُونَ وَرَاۤءَهُمۡ یَوۡمࣰا ثَقِیلࣰا ﴿٢٧﴾
Бе гумон, инон [кофирон] дунёи зудгузарро дӯст медоранд ва рӯзи сахте [-ро, ки дар пеш доранд] пушти сари худ раҳо мекунанд [ва ба он аҳамият намедиҳанд]
نَّحۡنُ خَلَقۡنَـٰهُمۡ وَشَدَدۡنَاۤ أَسۡرَهُمۡۖ وَإِذَا شِئۡنَا بَدَّلۡنَاۤ أَمۡثَـٰلَهُمۡ تَبۡدِیلًا ﴿٢٨﴾
Мо онҳоро офаридем ва пайванди вуҷудашонро муҳкам кардем ва ҳар замон, ки бихоҳем, ҷойи ононро ба [гурӯҳи дигаре] монандашон медиҳем
إِنَّ هَـٰذِهِۦ تَذۡكِرَةࣱۖ فَمَن شَاۤءَ ٱتَّخَذَ إِلَىٰ رَبِّهِۦ سَبِیلࣰا ﴿٢٩﴾
Бе гумон, ин ёдоварӣ [ва панд] аст, пас, ҳар кас, ки бихоҳад, роҳе ба сӯйи Парвардигораш баргузинад
وَمَا تَشَاۤءُونَ إِلَّاۤ أَن یَشَاۤءَ ٱللَّهُۚ إِنَّ ٱللَّهَ كَانَ عَلِیمًا حَكِیمࣰا ﴿٣٠﴾
Ва шумо чизеро намехоҳед, магар ин ки Аллоҳ таоло бихоҳад. Бе гумон, Аллоҳ таоло донои ҳаким аст
یُدۡخِلُ مَن یَشَاۤءُ فِی رَحۡمَتِهِۦۚ وَٱلظَّـٰلِمِینَ أَعَدَّ لَهُمۡ عَذَابًا أَلِیمَۢا ﴿٣١﴾
Ҳар касро, ки бихоҳад, дар раҳмати худ ворид мекунад ва барои ситамгорон азоби дардноке омода кардааст