Tajik Тоҷикӣ
Surah Сураи Мурсалот (Бодҳо) - Al-Mursalāt - Aya count 50
وَٱلۡمُرۡسَلَـٰتِ عُرۡفࣰا ﴿١﴾
Савганд ба фариштагоне, ки паёпай фиристода мешаванд
فَٱلۡعَـٰصِفَـٰتِ عَصۡفࣰا ﴿٢﴾
وَٱلنَّـٰشِرَ ٰتِ نَشۡرࣰا ﴿٣﴾
Ва савганд ба фариштагоне, ки [абрҳоро] пароканда мекунанд
فَٱلۡفَـٰرِقَـٰتِ فَرۡقࣰا ﴿٤﴾
Ва савганд ба фариштагоне, ки ҷудокунандаи [ҳақ аз ботил] ҳастанд
فَٱلۡمُلۡقِیَـٰتِ ذِكۡرًا ﴿٥﴾
Ва савганд ба фариштагоне, ки ваҳй [-и илоҳӣ]-ро [ба паёмбарон] илқо мекунанд
عُذۡرًا أَوۡ نُذۡرًا ﴿٦﴾
Барои итмоми ҳуҷҷат, барои бим ва ҳушдор
إِنَّمَا تُوعَدُونَ لَوَ ٰقِعࣱ ﴿٧﴾
Бе гумон, он чи ба шумо ваъда дода мешавад, воқеъ хоҳад шуд
فَإِذَا ٱلنُّجُومُ طُمِسَتۡ ﴿٨﴾
Пас, он гоҳ ки ситорагон тира [ва маҳв] шавад
وَإِذَا ٱلسَّمَاۤءُ فُرِجَتۡ ﴿٩﴾
Ва он гоҳ ки осмон шикофта шавад
وَإِذَا ٱلۡجِبَالُ نُسِفَتۡ ﴿١٠﴾
Ва он гоҳ ки кӯҳҳо [аз ҷо канда ва] пароканда шавад
وَإِذَا ٱلرُّسُلُ أُقِّتَتۡ ﴿١١﴾
Ва он гоҳ ки барои паёмбарон [ҷиҳати гувоҳӣ додан дар мавриди умматҳо] вақт таъйин шавад
لِأَیِّ یَوۡمٍ أُجِّلَتۡ ﴿١٢﴾
Ин [амр] барои чи рӯзе ба таъхир афтодааст?
لِیَوۡمِ ٱلۡفَصۡلِ ﴿١٣﴾
Барои рӯзи ҷудоӣ [ва доварӣ]
وَمَاۤ أَدۡرَىٰكَ مَا یَوۡمُ ٱلۡفَصۡلِ ﴿١٤﴾
Ва ту чи донӣ, ки рӯзи ҷудоӣ [ва доварӣ] чист?
وَیۡلࣱ یَوۡمَىِٕذࣲ لِّلۡمُكَذِّبِینَ ﴿١٥﴾
Дар он рӯз [қиёмат] вой бар такзибкунандагон!
أَلَمۡ نُهۡلِكِ ٱلۡأَوَّلِینَ ﴿١٦﴾
Оё мо пешиниён[-и муҷрим]-ро нобуд накардем?
ثُمَّ نُتۡبِعُهُمُ ٱلۡـَٔاخِرِینَ ﴿١٧﴾
Сипас дигаронро дар пайи онҳо хоҳем овард
كَذَ ٰلِكَ نَفۡعَلُ بِٱلۡمُجۡرِمِینَ ﴿١٨﴾
Ин чунин бо гунаҳгорон рафтор мекунем
وَیۡلࣱ یَوۡمَىِٕذࣲ لِّلۡمُكَذِّبِینَ ﴿١٩﴾
Дар он рӯз вой бар такзибкунандагон!
أَلَمۡ نَخۡلُقكُّم مِّن مَّاۤءࣲ مَّهِینࣲ ﴿٢٠﴾
Оё шуморо аз обе паст [-у ночиз] наофаридем?
فَجَعَلۡنَـٰهُ فِی قَرَارࣲ مَّكِینٍ ﴿٢١﴾
Ки сипас онро дар қароргоҳе маҳфуз [раҳим] қарор додем
إِلَىٰ قَدَرࣲ مَّعۡلُومࣲ ﴿٢٢﴾
فَقَدَرۡنَا فَنِعۡمَ ٱلۡقَـٰدِرُونَ ﴿٢٣﴾
Пас, мо [бар ин кор] тавоно будем ва чи нек тавоно [ва қудратманд] ҳастем
وَیۡلࣱ یَوۡمَىِٕذࣲ لِّلۡمُكَذِّبِینَ ﴿٢٤﴾
Дар он рӯз вой бар такзибкунандагон!
أَلَمۡ نَجۡعَلِ ٱلۡأَرۡضَ كِفَاتًا ﴿٢٥﴾
Оё заминро ҷойгоҳи [таҷаммуи мардум] қарор надодем?
أَحۡیَاۤءࣰ وَأَمۡوَ ٰتࣰا ﴿٢٦﴾
Ҳам дар ҳоли ҳаёт ва ҳам маргашон?
وَجَعَلۡنَا فِیهَا رَوَ ٰسِیَ شَـٰمِخَـٰتࣲ وَأَسۡقَیۡنَـٰكُم مَّاۤءࣰ فُرَاتࣰا ﴿٢٧﴾
Ва дар он кӯҳҳои бисёр баланд [ва устувор] қарор додем ва обе ширин [ва гуворо] ба шумо нӯшонидем
وَیۡلࣱ یَوۡمَىِٕذࣲ لِّلۡمُكَذِّبِینَ ﴿٢٨﴾
Дар он рӯз вой бар такзибкунандагон!
ٱنطَلِقُوۤاْ إِلَىٰ مَا كُنتُم بِهِۦ تُكَذِّبُونَ ﴿٢٩﴾
[Ба онҳо гуфта мешавад] «Ба сӯйи ҳамон чизе биравед, ки пайваста такзибаш мекардед.
ٱنطَلِقُوۤاْ إِلَىٰ ظِلࣲّ ذِی ثَلَـٰثِ شُعَبࣲ ﴿٣٠﴾
Биравед ба сӯйи сояи [дудҳои оташи] сешоха
لَّا ظَلِیلࣲ وَلَا یُغۡنِی مِنَ ٱللَّهَبِ ﴿٣١﴾
На сояафкан [ва хунук] аст ва на аз [гармии] шуълаҳои оташ ҷилавгирӣ мекунад»
إِنَّهَا تَرۡمِی بِشَرَرࣲ كَٱلۡقَصۡرِ ﴿٣٢﴾
Ҳамоно он [дузах] шарораҳое чун кохе [баланд] меафканад.
كَأَنَّهُۥ جِمَـٰلَتࣱ صُفۡرࣱ ﴿٣٣﴾
Гӯӣ, ки он [шарораҳо] шутурони зардранг ҳастанд
وَیۡلࣱ یَوۡمَىِٕذࣲ لِّلۡمُكَذِّبِینَ ﴿٣٤﴾
Дар он рӯз вой бар такзибкунандагон!
هَـٰذَا یَوۡمُ لَا یَنطِقُونَ ﴿٣٥﴾
Ин [ҳамон] рӯзест, ки сухан намегӯянд
وَلَا یُؤۡذَنُ لَهُمۡ فَیَعۡتَذِرُونَ ﴿٣٦﴾
Ва ба онҳо иҷозат дода намешавад, то узрхоҳӣ кунанд
وَیۡلࣱ یَوۡمَىِٕذࣲ لِّلۡمُكَذِّبِینَ ﴿٣٧﴾
Дар он рӯз, вой бар такзибкунандагон!
هَـٰذَا یَوۡمُ ٱلۡفَصۡلِۖ جَمَعۡنَـٰكُمۡ وَٱلۡأَوَّلِینَ ﴿٣٨﴾
Ин [ҳамон] рӯзи ҷудоӣ [ва доварӣ] аст, ки шумо ва гузаштагонро гирд овардаем
فَإِن كَانَ لَكُمۡ كَیۡدࣱ فَكِیدُونِ ﴿٣٩﴾
Пас, агар [ҳила ва] найранге доред, онро дар ҳаққи ман ба кор гиред
وَیۡلࣱ یَوۡمَىِٕذࣲ لِّلۡمُكَذِّبِینَ ﴿٤٠﴾
Дар он рӯз вой бар такзибкунандагон!
إِنَّ ٱلۡمُتَّقِینَ فِی ظِلَـٰلࣲ وَعُیُونࣲ ﴿٤١﴾
Ба ростӣ, ки [дар он рӯз] парҳезкорон дар сояҳо ва [канори] чашмаҳо қарор доранд
وَفَوَ ٰكِهَ مِمَّا یَشۡتَهُونَ ﴿٤٢﴾
Ва меваҳое, ки майл дошта бошанд
كُلُواْ وَٱشۡرَبُواْ هَنِیۤـَٔۢا بِمَا كُنتُمۡ تَعۡمَلُونَ ﴿٤٣﴾
[Ба онҳо гуфта мешавад] «Ба подоши он чи мекардед, гуворо бихӯред ва биёшомед»
إِنَّا كَذَ ٰلِكَ نَجۡزِی ٱلۡمُحۡسِنِینَ ﴿٤٤﴾
Мо ин гуна накукоронро подош медиҳем»
وَیۡلࣱ یَوۡمَىِٕذࣲ لِّلۡمُكَذِّبِینَ ﴿٤٥﴾
Дар он рӯз вой бар такзибкунандагон!
كُلُواْ وَتَمَتَّعُواْ قَلِیلًا إِنَّكُم مُّجۡرِمُونَ ﴿٤٦﴾
«[Эй кофирон, дар ин дунё] андаке бихӯред ва баҳра гиред, зеро шумо гунаҳгоред»
وَیۡلࣱ یَوۡمَىِٕذࣲ لِّلۡمُكَذِّبِینَ ﴿٤٧﴾
Дар он рӯз вой бар такзибкунандагон!
وَإِذَا قِیلَ لَهُمُ ٱرۡكَعُواْ لَا یَرۡكَعُونَ ﴿٤٨﴾
Ва ҳангоме ки ба онҳо гуфта шавад: «[Намоз бигузоред ва] рукуъ кунед, [намоз намегузоранд ва] рукуъ намекунанд
وَیۡلࣱ یَوۡمَىِٕذࣲ لِّلۡمُكَذِّبِینَ ﴿٤٩﴾
Дар он рӯз вой бар такзибкунандагон!
فَبِأَیِّ حَدِیثِۭ بَعۡدَهُۥ یُؤۡمِنُونَ ﴿٥٠﴾
[Агар мардум ба ин Қуръон имон намеоваранд] Пас, баъд аз он ба кадом сухан имон меоваранд?