Tajik Тоҷикӣ
Surah Сураи Таквир (Дарҳампечида ва камнур) - At-Takwīr - Aya count 29
إِذَا ٱلشَّمۡسُ كُوِّرَتۡ ﴿١﴾
Он гоҳ ки хуршед дар ҳам печида [ва торик] гардад
وَإِذَا ٱلنُّجُومُ ٱنكَدَرَتۡ ﴿٢﴾
Ва он гоҳ ки ситорагон бефурӯғ шаванд
وَإِذَا ٱلۡجِبَالُ سُیِّرَتۡ ﴿٣﴾
Ва он гоҳ ки кӯҳҳо ба ҳаракат дароянд
وَإِذَا ٱلۡعِشَارُ عُطِّلَتۡ ﴿٤﴾
ва он гоҳ ки модашутурони бордор раҳо шаванд
وَإِذَا ٱلۡوُحُوشُ حُشِرَتۡ ﴿٥﴾
Ва он гоҳ ки ҳайвоноти ваҳшӣ [дар канори инсон] гирд оварда шаванд
وَإِذَا ٱلۡبِحَارُ سُجِّرَتۡ ﴿٦﴾
Ва он гоҳ ки дарёҳо [ҷӯшону] барафрӯхта шаванд
وَإِذَا ٱلنُّفُوسُ زُوِّجَتۡ ﴿٧﴾
Ва он гоҳ ки ҳар кас бо ҳамсони худ қарин гардад
وَإِذَا ٱلۡمَوۡءُۥدَةُ سُىِٕلَتۡ ﴿٨﴾
Ва он гоҳ ки аз духтари зиндабагуршуда пурсида шавад
بِأَیِّ ذَنۢبࣲ قُتِلَتۡ ﴿٩﴾
[Ки] Ба кадомин гуноҳ кушта шудааст
وَإِذَا ٱلصُّحُفُ نُشِرَتۡ ﴿١٠﴾
Ва он гоҳ ки номаҳо [-и аъмол] кушода шавад
وَإِذَا ٱلسَّمَاۤءُ كُشِطَتۡ ﴿١١﴾
Ва он гоҳ ки парда аз рӯи осмон баргирифта шавад
وَإِذَا ٱلۡجَحِیمُ سُعِّرَتۡ ﴿١٢﴾
Ва он гоҳ ки дузах афрӯхта [ва шуълавар] гардад
وَإِذَا ٱلۡجَنَّةُ أُزۡلِفَتۡ ﴿١٣﴾
Ва он гоҳ ки биҳишт [барои парҳезкорон] наздик оварда шавад
عَلِمَتۡ نَفۡسࣱ مَّاۤ أَحۡضَرَتۡ ﴿١٤﴾
[Дар он ҳангом] Ҳар кас хоҳад донист, ки чи чизе [барои охирати худ] омода кардааст
فَلَاۤ أُقۡسِمُ بِٱلۡخُنَّسِ ﴿١٥﴾
Пас, савганд ба ситорагоне, ки [ба ҷойгоҳи худ] бозмегарданд
ٱلۡجَوَارِ ٱلۡكُنَّسِ ﴿١٦﴾
[Шитобон] Ҳаракат мекунанд [ва аз назар] пинҳон мешаванд
وَٱلَّیۡلِ إِذَا عَسۡعَسَ ﴿١٧﴾
Ва савганд ба шаб, ҳангоме ки [торикиаш коста шавад ва] пушт кунад
وَٱلصُّبۡحِ إِذَا تَنَفَّسَ ﴿١٨﴾
Ва савганд ба субҳ, ҳангоме ки бидамад
إِنَّهُۥ لَقَوۡلُ رَسُولࣲ كَرِیمࣲ ﴿١٩﴾
Бе тардид, ин [Қуръон сухани Аллоҳ таоло аст, ки иблоғаш ба Паёмбар ба уҳдаи] фиристодаи бузургвор [Ҷабраил] аст
ذِی قُوَّةٍ عِندَ ذِی ٱلۡعَرۡشِ مَكِینࣲ ﴿٢٠﴾
[Ҳамон фариштае] Ки [муқтадир ва] неруманд аст ва назди [Аллоҳи] соҳиби Арш мақоми волое дорад
مُّطَاعࣲ ثَمَّ أَمِینࣲ ﴿٢١﴾
[Дар малакути аъло ва олами фариштагон] Аз ӯ фармон мебаранд ва амин [-и ваҳй] аст
وَمَا صَاحِبُكُم بِمَجۡنُونࣲ ﴿٢٢﴾
[Эй мардум] Ҳамнишини шумо [Муҳаммад] девона нест
وَلَقَدۡ رَءَاهُ بِٱلۡأُفُقِ ٱلۡمُبِینِ ﴿٢٣﴾
Ва бе тардид, [Муҳаммад] ӯ [Ҷабраил]-ро дар уфуқи равшан дидааст
وَمَا هُوَ عَلَى ٱلۡغَیۡبِ بِضَنِینࣲ ﴿٢٤﴾
Ва ӯ бар [иблоғи он чи аз тариқи] ғайб [ба вай ваҳй мегардад] бахил нест
وَمَا هُوَ بِقَوۡلِ شَیۡطَـٰنࣲ رَّجِیمࣲ ﴿٢٥﴾
Ва ин [Қуръон] гуфтаи шайтони рондашуда нест
فَأَیۡنَ تَذۡهَبُونَ ﴿٢٦﴾
إِنۡ هُوَ إِلَّا ذِكۡرࣱ لِّلۡعَـٰلَمِینَ ﴿٢٧﴾
Ин [Қуръон] ҷуз панд барои ҷаҳониён [инсон ва ҷин] нест
لِمَن شَاۤءَ مِنكُمۡ أَن یَسۡتَقِیمَ ﴿٢٨﴾
Барои ҳар як аз шумо, ки бихоҳад роҳи рости [ҳақро] дар пеш гирад
وَمَا تَشَاۤءُونَ إِلَّاۤ أَن یَشَاۤءَ ٱللَّهُ رَبُّ ٱلۡعَـٰلَمِینَ ﴿٢٩﴾
Ва шумо [чизеро] намехоҳед, магар он ки Парвардигори ҷаҳониён [ирода кунад ва] бихоҳад