Tajik Тоҷикӣ
Surah Сураи Ториқ (Ончӣ дар шаб ояд) - At-Tāriq - Aya count 17
وَٱلسَّمَاۤءِ وَٱلطَّارِقِ ﴿١﴾
Савганд ба осмон ва савганд ба ситораи шабгард
وَمَاۤ أَدۡرَىٰكَ مَا ٱلطَّارِقُ ﴿٢﴾
Ва чи медонӣ, ки ситораи шабгард чист?
ٱلنَّجۡمُ ٱلثَّاقِبُ ﴿٣﴾
[Ҳамон] Ситораи фурӯзон аст
إِن كُلُّ نَفۡسࣲ لَّمَّا عَلَیۡهَا حَافِظࣱ ﴿٤﴾
Ҳеҷ кас нест магар он ки бар ӯ нигаҳбоне [аз фариштагон гумошта шуда] аст
فَلۡیَنظُرِ ٱلۡإِنسَـٰنُ مِمَّ خُلِقَ ﴿٥﴾
Инсон бояд бингарад, ки аз чӣ чиз офарида шудааст
خُلِقَ مِن مَّاۤءࣲ دَافِقࣲ ﴿٦﴾
Аз як оби ҷаҳанда офарида шудааст
یَخۡرُجُ مِنۢ بَیۡنِ ٱلصُّلۡبِ وَٱلتَّرَاۤىِٕبِ ﴿٧﴾
Ки аз миёни [устухони] пушт [-и мард] ва сина [-и зан] берун меояд
إِنَّهُۥ عَلَىٰ رَجۡعِهِۦ لَقَادِرࣱ ﴿٨﴾
Бе гумон, Аллоҳ таоло бар бозгардондани ӯ [пас аз марг] тавоност
یَوۡمَ تُبۡلَى ٱلسَّرَاۤىِٕرُ ﴿٩﴾
Рӯзе, ки розҳо ошкор гардад
فَمَا لَهُۥ مِن قُوَّةࣲ وَلَا نَاصِرࣲ ﴿١٠﴾
[Дар он рӯз] Инсон ҳеҷ тавону ёваре надорад
وَٱلسَّمَاۤءِ ذَاتِ ٱلرَّجۡعِ ﴿١١﴾
Савганд ба осмони пурборон
وَٱلۡأَرۡضِ ذَاتِ ٱلصَّدۡعِ ﴿١٢﴾
Ва савганд ба замини пуршикоф [ки гиёҳон аз он сар бармеоваранд]
إِنَّهُۥ لَقَوۡلࣱ فَصۡلࣱ ﴿١٣﴾
Бе гумон, ин Қуръон сухани ҷудокунандаи ҳақ аз ботил аст
وَمَا هُوَ بِٱلۡهَزۡلِ ﴿١٤﴾
Ва [сухани] ҳазлу беҳуда нест
إِنَّهُمۡ یَكِیدُونَ كَیۡدࣰا ﴿١٥﴾
Онон [кофирон] пайваста ҳила ва найранг мекунанд
وَأَكِیدُ كَیۡدࣰا ﴿١٦﴾
Ва ман [низ] ҳила [ва тадбир] мекунам
فَمَهِّلِ ٱلۡكَـٰفِرِینَ أَمۡهِلۡهُمۡ رُوَیۡدَۢا ﴿١٧﴾
Пас, кофиронро муҳлат деҳ, [ва] андаке раҳояшон кун [то ғарқи гуноҳ бошанд]