قُلۡ أَعُوذُ بِرَبِّ ٱلنَّاسِ ﴿١﴾
De ki: İnsanların Rabbine sığınırım.
مَلِكِ ٱلنَّاسِ ﴿٢﴾
İnsanların hükümdarına.
إِلَـٰهِ ٱلنَّاسِ ﴿٣﴾
İnsanların ilahına.
مِن شَرِّ ٱلۡوَسۡوَاسِ ٱلۡخَنَّاسِ ﴿٤﴾
Sinsi/(Allah anıldığında geri kaçan) vesvesecinin şerrinden.
ٱلَّذِی یُوَسۡوِسُ فِی صُدُورِ ٱلنَّاسِ ﴿٥﴾
Ki o, insanların göğüslerine vesvese verir.
مِنَ ٱلۡجِنَّةِ وَٱلنَّاسِ ﴿٦﴾
Gerek cinlerden, gerek insanlardan (olur).