Türkçe
Surah Vakia Suresi - Aya count 96
إِذَا وَقَعَتِ ٱلۡوَاقِعَةُ ﴿١﴾
لَیۡسَ لِوَقۡعَتِهَا كَاذِبَةٌ ﴿٢﴾
Onun gerçekleşmesine artık yalan diyecek yoktur.
خَافِضَةࣱ رَّافِعَةٌ ﴿٣﴾
O; alçaltıcı, yükselticidir.
إِذَا رُجَّتِ ٱلۡأَرۡضُ رَجࣰّا ﴿٤﴾
وَبُسَّتِ ٱلۡجِبَالُ بَسࣰّا ﴿٥﴾
Dağlar paramparça olduğunda.
فَكَانَتۡ هَبَاۤءࣰ مُّنۢبَثࣰّا ﴿٦﴾
Derken toz toprak halinde dağılıp savrulduğu zaman.
وَكُنتُمۡ أَزۡوَ ٰجࣰا ثَلَـٰثَةࣰ ﴿٧﴾
Ve sizler de üç sınıf olduğunuz zaman.
فَأَصۡحَـٰبُ ٱلۡمَیۡمَنَةِ مَاۤ أَصۡحَـٰبُ ٱلۡمَیۡمَنَةِ ﴿٨﴾
Sağdakiler, (ne mutlu) o sağdakilere!
وَأَصۡحَـٰبُ ٱلۡمَشۡـَٔمَةِ مَاۤ أَصۡحَـٰبُ ٱلۡمَشۡـَٔمَةِ ﴿٩﴾
Soldakiler, ne bahtsızdır onlar!
وَٱلسَّـٰبِقُونَ ٱلسَّـٰبِقُونَ ﴿١٠﴾
(Hayırda) önde olanlar, öncülerdir.
أُوْلَـٰۤىِٕكَ ٱلۡمُقَرَّبُونَ ﴿١١﴾
İşte onlar, yakınlaştırılmış olanlardır.
فِی جَنَّـٰتِ ٱلنَّعِیمِ ﴿١٢﴾
Onlar Naim Cennetleri'ndedirler.
ثُلَّةࣱ مِّنَ ٱلۡأَوَّلِینَ ﴿١٣﴾
Bir çoğu öncekilerdendir.
وَقَلِیلࣱ مِّنَ ٱلۡـَٔاخِرِینَ ﴿١٤﴾
Birazı da sonrakilerdendir.
عَلَىٰ سُرُرࣲ مَّوۡضُونَةࣲ ﴿١٥﴾
(Altın ile) işlenmiş tahtlar üzerindedirler.
مُّتَّكِـِٔینَ عَلَیۡهَا مُتَقَـٰبِلِینَ ﴿١٦﴾
Karşılıklı olarak oturup yaslanırlar.
یَطُوفُ عَلَیۡهِمۡ وِلۡدَ ٰنࣱ مُّخَلَّدُونَ ﴿١٧﴾
Onların etrafında ölümsüz genç hizmetçiler dolaşır.
بِأَكۡوَابࣲ وَأَبَارِیقَ وَكَأۡسࣲ مِّن مَّعِینࣲ ﴿١٨﴾
Kaynağından (doldurulmuş) testiler, ibrikler ve kadehler.
لَّا یُصَدَّعُونَ عَنۡهَا وَلَا یُنزِفُونَ ﴿١٩﴾
Ondan başları da ağrımaz ve akılları da giderilmez.
وَفَـٰكِهَةࣲ مِّمَّا یَتَخَیَّرُونَ ﴿٢٠﴾
وَلَحۡمِ طَیۡرࣲ مِّمَّا یَشۡتَهُونَ ﴿٢١﴾
Canlarının çektiği kuş etleri.
كَأَمۡثَـٰلِ ٱللُّؤۡلُوِٕ ٱلۡمَكۡنُونِ ﴿٢٣﴾
جَزَاۤءَۢ بِمَا كَانُواْ یَعۡمَلُونَ ﴿٢٤﴾
İşledikleri amellere karşılık olarak (verilir.)
لَا یَسۡمَعُونَ فِیهَا لَغۡوࣰا وَلَا تَأۡثِیمًا ﴿٢٥﴾
Orada boş bir söz ve günaha sokan bir laf işitmezler.
إِلَّا قِیلࣰا سَلَـٰمࣰا سَلَـٰمࣰا ﴿٢٦﴾
Söylenen; yalnızca "Selâm, selâm!" dır.
وَأَصۡحَـٰبُ ٱلۡیَمِینِ مَاۤ أَصۡحَـٰبُ ٱلۡیَمِینِ ﴿٢٧﴾
Sağdakiler, (ne mutlu) o sağdakilere!
فِی سِدۡرࣲ مَّخۡضُودࣲ ﴿٢٨﴾
Dikensiz sedir ağaçlarında.
وَطَلۡحࣲ مَّنضُودࣲ ﴿٢٩﴾
Salkım salkım muz ağaçlarında.
وَفَـٰكِهَةࣲ كَثِیرَةࣲ ﴿٣٢﴾
لَّا مَقۡطُوعَةࣲ وَلَا مَمۡنُوعَةࣲ ﴿٣٣﴾
Bitip tükenmeyen ve yasaklanmayan.
وَفُرُشࣲ مَّرۡفُوعَةٍ ﴿٣٤﴾
Ve yüksek döşekler içindedirler.
إِنَّاۤ أَنشَأۡنَـٰهُنَّ إِنشَاۤءࣰ ﴿٣٥﴾
Biz, o hurileri yeni bir yaratılışla yarattık.
فَجَعَلۡنَـٰهُنَّ أَبۡكَارًا ﴿٣٦﴾
عُرُبًا أَتۡرَابࣰا ﴿٣٧﴾
Eşlerine düşkün ve yaşıt.
لِّأَصۡحَـٰبِ ٱلۡیَمِینِ ﴿٣٨﴾
ثُلَّةࣱ مِّنَ ٱلۡأَوَّلِینَ ﴿٣٩﴾
وَثُلَّةࣱ مِّنَ ٱلۡـَٔاخِرِینَ ﴿٤٠﴾
Bir çoğu da sonrakilerdendir.
وَأَصۡحَـٰبُ ٱلشِّمَالِ مَاۤ أَصۡحَـٰبُ ٱلشِّمَالِ ﴿٤١﴾
Soldakiler, ne bahtsızdır onlar!
فِی سَمُومࣲ وَحَمِیمࣲ ﴿٤٢﴾
İçlerine işleyen bir ateş ve kaynar su içinde.
وَظِلࣲّ مِّن یَحۡمُومࣲ ﴿٤٣﴾
Simsiyah bir duman gölgesinde.
لَّا بَارِدࣲ وَلَا كَرِیمٍ ﴿٤٤﴾
Ne bir serinlik, ne de bir güzellik!
إِنَّهُمۡ كَانُواْ قَبۡلَ ذَ ٰلِكَ مُتۡرَفِینَ ﴿٤٥﴾
Çünkü onlar, bundan önce (arzularının hoşuna giden şeyler içinde) şımarmış kimselerdi.
وَكَانُواْ یُصِرُّونَ عَلَى ٱلۡحِنثِ ٱلۡعَظِیمِ ﴿٤٦﴾
Büyük günah üzerinde ısrar ediyorlardı.
وَكَانُواْ یَقُولُونَ أَىِٕذَا مِتۡنَا وَكُنَّا تُرَابࣰا وَعِظَـٰمًا أَءِنَّا لَمَبۡعُوثُونَ ﴿٤٧﴾
"Biz ölüp, toprak ve kemik olduktan sonra tekrar mı dirileceğiz?" diyorlardı.
أَوَءَابَاۤؤُنَا ٱلۡأَوَّلُونَ ﴿٤٨﴾
"Daha önceki atalarımız da mı?"
قُلۡ إِنَّ ٱلۡأَوَّلِینَ وَٱلۡـَٔاخِرِینَ ﴿٤٩﴾
De ki: "Hem öncekiler, hem sonrakiler."
لَمَجۡمُوعُونَ إِلَىٰ مِیقَـٰتِ یَوۡمࣲ مَّعۡلُومࣲ ﴿٥٠﴾
Belli bir günün, belli bir vaktinde bir araya getirileceksiniz.
ثُمَّ إِنَّكُمۡ أَیُّهَا ٱلضَّاۤلُّونَ ٱلۡمُكَذِّبُونَ ﴿٥١﴾
Sonra gerçekten sizler ey sapıklar, yalanlayıcılar!
لَـَٔاكِلُونَ مِن شَجَرࣲ مِّن زَقُّومࣲ ﴿٥٢﴾
Elbette bir ağaçtan, zakkum ağacından yiyeceksiniz.
فَمَالِـُٔونَ مِنۡهَا ٱلۡبُطُونَ ﴿٥٣﴾
Karınlarınızı hep ondan dolduracaksınız.
فَشَـٰرِبُونَ عَلَیۡهِ مِنَ ٱلۡحَمِیمِ ﴿٥٤﴾
Üstüne de kaynar sudan içeceksiniz.
فَشَـٰرِبُونَ شُرۡبَ ٱلۡهِیمِ ﴿٥٥﴾
Susamış develerin içişi gibi içeceksiniz.
هَـٰذَا نُزُلُهُمۡ یَوۡمَ ٱلدِّینِ ﴿٥٦﴾
İşte ceza gününde onlara sunulacak ziyafet budur.
نَحۡنُ خَلَقۡنَـٰكُمۡ فَلَوۡلَا تُصَدِّقُونَ ﴿٥٧﴾
Sizi biz yarattık. (Tekrardan yaratılışı) tasdik etmeniz gerekmez mi ?
أَفَرَءَیۡتُم مَّا تُمۡنُونَ ﴿٥٨﴾
Akıttığınız meniyi gördünüz mü?
ءَأَنتُمۡ تَخۡلُقُونَهُۥۤ أَمۡ نَحۡنُ ٱلۡخَـٰلِقُونَ ﴿٥٩﴾
Onu siz mi yaratıyorsunuz? Yoksa yaratan biz miyiz?
نَحۡنُ قَدَّرۡنَا بَیۡنَكُمُ ٱلۡمَوۡتَ وَمَا نَحۡنُ بِمَسۡبُوقِینَ ﴿٦٠﴾
Aranızda ölümü takdir eden biziz. Bizler aciz de değiliz.
عَلَىٰۤ أَن نُّبَدِّلَ أَمۡثَـٰلَكُمۡ وَنُنشِئَكُمۡ فِی مَا لَا تَعۡلَمُونَ ﴿٦١﴾
Yerinize benzerlerinizi getirip, değiştirmek ve sizi bilemediğiniz bir şekilde yeniden yaratmak hususunda.
وَلَقَدۡ عَلِمۡتُمُ ٱلنَّشۡأَةَ ٱلۡأُولَىٰ فَلَوۡلَا تَذَكَّرُونَ ﴿٦٢﴾
Andolsun ki ilk yaratmayı bildiniz. O halde düşünüp öğüt almanız gerekmez mi?
أَفَرَءَیۡتُم مَّا تَحۡرُثُونَ ﴿٦٣﴾
Ektiğiniz şeyleri gördünüz mü?
ءَأَنتُمۡ تَزۡرَعُونَهُۥۤ أَمۡ نَحۡنُ ٱلزَّ ٰرِعُونَ ﴿٦٤﴾
Onu siz mi bitiriyorsunuz? Yoksa bitiren biz miyiz?
لَوۡ نَشَاۤءُ لَجَعَلۡنَـٰهُ حُطَـٰمࣰا فَظَلۡتُمۡ تَفَكَّهُونَ ﴿٦٥﴾
Dileseydik onu kuru bir çöp yapardık; siz de şaşırıp kalırdınız.
إِنَّا لَمُغۡرَمُونَ ﴿٦٦﴾
"Muhakkak biz, çok ziyandayız!"
بَلۡ نَحۡنُ مَحۡرُومُونَ ﴿٦٧﴾
"Daha doğrusu biz yoksul bırakıldık (dersiniz)."
أَفَرَءَیۡتُمُ ٱلۡمَاۤءَ ٱلَّذِی تَشۡرَبُونَ ﴿٦٨﴾
İçtiğiniz suyu gördünüz mü?
ءَأَنتُمۡ أَنزَلۡتُمُوهُ مِنَ ٱلۡمُزۡنِ أَمۡ نَحۡنُ ٱلۡمُنزِلُونَ ﴿٦٩﴾
Onu buluttan siz mi indirdiniz? Yoksa indiren biz miyiz?
لَوۡ نَشَاۤءُ جَعَلۡنَـٰهُ أُجَاجࣰا فَلَوۡلَا تَشۡكُرُونَ ﴿٧٠﴾
Dileseydik onu tuzlu yapardık. Şükretmeniz gerekmez mi?
أَفَرَءَیۡتُمُ ٱلنَّارَ ٱلَّتِی تُورُونَ ﴿٧١﴾
Tutuşturup, yakmakta olduğunuz ateşi gördünüz mü?
ءَأَنتُمۡ أَنشَأۡتُمۡ شَجَرَتَهَاۤ أَمۡ نَحۡنُ ٱلۡمُنشِـُٔونَ ﴿٧٢﴾
Onun ağacını siz mi yarattınız? Yoksa yaratan biz miyiz?
نَحۡنُ جَعَلۡنَـٰهَا تَذۡكِرَةࣰ وَمَتَـٰعࣰا لِّلۡمُقۡوِینَ ﴿٧٣﴾
Biz onu, bir ibret ve gelip geçen yolcuların istifadesi için yarattık.
فَسَبِّحۡ بِٱسۡمِ رَبِّكَ ٱلۡعَظِیمِ ﴿٧٤﴾
O halde sen, Yüce Rabbinin adını tesbih et!
۞ فَلَاۤ أُقۡسِمُ بِمَوَ ٰقِعِ ٱلنُّجُومِ ﴿٧٥﴾
Yıldızların yerlerine yemin ederim ki!
وَإِنَّهُۥ لَقَسَمࣱ لَّوۡ تَعۡلَمُونَ عَظِیمٌ ﴿٧٦﴾
Eğer bilirseniz, gerçekten bu büyük bir yemindir.
إِنَّهُۥ لَقُرۡءَانࣱ كَرِیمࣱ ﴿٧٧﴾
Şüphesiz bu, değerli bir Kur'an'dır.
فِی كِتَـٰبࣲ مَّكۡنُونࣲ ﴿٧٨﴾
Gizli/korunmuş bir kitaptadır.
لَّا یَمَسُّهُۥۤ إِلَّا ٱلۡمُطَهَّرُونَ ﴿٧٩﴾
Ona ancak temizlenmiş olanlar dokunabilir.
تَنزِیلࣱ مِّن رَّبِّ ٱلۡعَـٰلَمِینَ ﴿٨٠﴾
Alemlerin Rabbi tarafından indirilmiştir.
أَفَبِهَـٰذَا ٱلۡحَدِیثِ أَنتُم مُّدۡهِنُونَ ﴿٨١﴾
Şimdi siz, bu sözü mü yalanlıyorsunuz?
وَتَجۡعَلُونَ رِزۡقَكُمۡ أَنَّكُمۡ تُكَذِّبُونَ ﴿٨٢﴾
Onu yalanlayarak mı size verilen nimete şükrediyorsunuz?
فَلَوۡلَاۤ إِذَا بَلَغَتِ ٱلۡحُلۡقُومَ ﴿٨٣﴾
Hani can boğaza gelip dayandığında.
وَأَنتُمۡ حِینَىِٕذࣲ تَنظُرُونَ ﴿٨٤﴾
O vakit siz bakıp durursunuz.
وَنَحۡنُ أَقۡرَبُ إِلَیۡهِ مِنكُمۡ وَلَـٰكِن لَّا تُبۡصِرُونَ ﴿٨٥﴾
Biz; ona sizden daha yakınız, ama göremezsiniz.
فَلَوۡلَاۤ إِن كُنتُمۡ غَیۡرَ مَدِینِینَ ﴿٨٦﴾
Madem ki (tekrardan dirilip) ceza görmeyecekmişsiniz.
تَرۡجِعُونَهَاۤ إِن كُنتُمۡ صَـٰدِقِینَ ﴿٨٧﴾
Eğer doğru söylüyor iseniz, onu (çıkmakta olan canı) geri çevirsenize!
فَأَمَّاۤ إِن كَانَ مِنَ ٱلۡمُقَرَّبِینَ ﴿٨٨﴾
Eğer o (ölen kişi), yakın kılınanlardan ise.
فَرَوۡحࣱ وَرَیۡحَانࣱ وَجَنَّتُ نَعِیمࣲ ﴿٨٩﴾
Ona rahatlık, güzel rızık ve Naim Cenneti vardır.
وَأَمَّاۤ إِن كَانَ مِنۡ أَصۡحَـٰبِ ٱلۡیَمِینِ ﴿٩٠﴾
Eğer o, sağdakilerden ise.
فَسَلَـٰمࣱ لَّكَ مِنۡ أَصۡحَـٰبِ ٱلۡیَمِینِ ﴿٩١﴾
Ey sağdaki! Sana selam olsun!
وَأَمَّاۤ إِن كَانَ مِنَ ٱلۡمُكَذِّبِینَ ٱلضَّاۤلِّینَ ﴿٩٢﴾
Eğer o, yalanlayan sapıklardan ise.
فَنُزُلࣱ مِّنۡ حَمِیمࣲ ﴿٩٣﴾
İşte ona da kaynar sudan bir ziyafet vardır.
وَتَصۡلِیَةُ جَحِیمٍ ﴿٩٤﴾
Ve (onun sonu) Cehennem'e atılmaktır.
إِنَّ هَـٰذَا لَهُوَ حَقُّ ٱلۡیَقِینِ ﴿٩٥﴾
Şüphe yok ki, kesin gerçek işte budur.
فَسَبِّحۡ بِٱسۡمِ رَبِّكَ ٱلۡعَظِیمِ ﴿٩٦﴾
O halde sen, Yüce Rabbinin adını tesbih et!