Uzbek Ўзбек
Surah Муддассир сураси - Al-Muddaththir - Aya count 56
یَـٰۤأَیُّهَا ٱلۡمُدَّثِّرُ ﴿١﴾
وَرَبَّكَ فَكَبِّرۡ ﴿٣﴾
Парвардигорингизни улуғланг!
وَثِیَابَكَ فَطَهِّرۡ ﴿٤﴾
وَٱلرُّجۡزَ فَٱهۡجُرۡ ﴿٥﴾
وَلَا تَمۡنُن تَسۡتَكۡثِرُ ﴿٦﴾
Кўп санаб, миннат қилманг.
وَلِرَبِّكَ فَٱصۡبِرۡ ﴿٧﴾
Парвардигорингиз учун сабр қилинг.
فَإِذَا نُقِرَ فِی ٱلنَّاقُورِ ﴿٨﴾
فَذَ ٰلِكَ یَوۡمَىِٕذࣲ یَوۡمٌ عَسِیرٌ ﴿٩﴾
Ана ўша кун қийин кундир!
عَلَى ٱلۡكَـٰفِرِینَ غَیۡرُ یَسِیرࣲ ﴿١٠﴾
Кофирларга осон бўлмаган (кундир)!
ذَرۡنِی وَمَنۡ خَلَقۡتُ وَحِیدࣰا ﴿١١﴾
Мен якка ҳолида яратган кимсани Ўзимга қўйиб беринг.
وَجَعَلۡتُ لَهُۥ مَالࣰا مَّمۡدُودࣰا ﴿١٢﴾
Унга мўл-кўл мол-давлат бердим.
وَبَنِینَ شُهُودࣰا ﴿١٣﴾
Ва ҳозиру нозир фарзандлар ҳам.
وَمَهَّدتُّ لَهُۥ تَمۡهِیدࣰا ﴿١٤﴾
Унга осонлаштириб қўйдим.
ثُمَّ یَطۡمَعُ أَنۡ أَزِیدَ ﴿١٥﴾
Кейин у янада зиёда қилишимни тама қилур.
كَلَّاۤۖ إِنَّهُۥ كَانَ لِـَٔایَـٰتِنَا عَنِیدࣰا ﴿١٦﴾
Асло! У Бизнинг оятларимизга қаршилик қилгувчи эди.
سَأُرۡهِقُهُۥ صَعُودًا ﴿١٧﴾
Яқинда Мен уни бир машаққатга дучор қиламан.
إِنَّهُۥ فَكَّرَ وَقَدَّرَ ﴿١٨﴾
Дарҳақиқат, у ўйлади ва режа тузди.
فَقُتِلَ كَیۡفَ قَدَّرَ ﴿١٩﴾
Ҳалок қилингур, қандай режа тузди-я?!
ثُمَّ قُتِلَ كَیۡفَ قَدَّرَ ﴿٢٠﴾
Яна ҳалок қилингур, қандай режа тузди-я?!
ثُمَّ عَبَسَ وَبَسَرَ ﴿٢٢﴾
Кейин афтини буриштирди ва қовоғини солди.
ثُمَّ أَدۡبَرَ وَٱسۡتَكۡبَرَ ﴿٢٣﴾
Кейин юз ўгирди ва мутакаббирлик қилди.
فَقَالَ إِنۡ هَـٰذَاۤ إِلَّا سِحۡرࣱ یُؤۡثَرُ ﴿٢٤﴾
Деди: «Албатта, бу нақл қилинган сеҳрдан ўзга нарса эмас».
إِنۡ هَـٰذَاۤ إِلَّا قَوۡلُ ٱلۡبَشَرِ ﴿٢٥﴾
«Бу инсон сўзидан бошқа нарса эмас».
سَأُصۡلِیهِ سَقَرَ ﴿٢٦﴾
Яқинда уни Сақарга киритурман.
وَمَاۤ أَدۡرَىٰكَ مَا سَقَرُ ﴿٢٧﴾
Сақарнинг нима эканини сиз қаердан ҳам билар эдингиз.
لَا تُبۡقِی وَلَا تَذَرُ ﴿٢٨﴾
У на қолдиради ва на тарк этади.
لَوَّاحَةࣱ لِّلۡبَشَرِ ﴿٢٩﴾
У терини қаттиқ куйдирувчидир.
عَلَیۡهَا تِسۡعَةَ عَشَرَ ﴿٣٠﴾
Унинг устида ўн тўққизта бор.
وَمَا جَعَلۡنَاۤ أَصۡحَـٰبَ ٱلنَّارِ إِلَّا مَلَـٰۤىِٕكَةࣰۖ وَمَا جَعَلۡنَا عِدَّتَهُمۡ إِلَّا فِتۡنَةࣰ لِّلَّذِینَ كَفَرُواْ لِیَسۡتَیۡقِنَ ٱلَّذِینَ أُوتُواْ ٱلۡكِتَـٰبَ وَیَزۡدَادَ ٱلَّذِینَ ءَامَنُوۤاْ إِیمَـٰنࣰا وَلَا یَرۡتَابَ ٱلَّذِینَ أُوتُواْ ٱلۡكِتَـٰبَ وَٱلۡمُؤۡمِنُونَ وَلِیَقُولَ ٱلَّذِینَ فِی قُلُوبِهِم مَّرَضࣱ وَٱلۡكَـٰفِرُونَ مَاذَاۤ أَرَادَ ٱللَّهُ بِهَـٰذَا مَثَلࣰاۚ كَذَ ٰلِكَ یُضِلُّ ٱللَّهُ مَن یَشَاۤءُ وَیَهۡدِی مَن یَشَاۤءُۚ وَمَا یَعۡلَمُ جُنُودَ رَبِّكَ إِلَّا هُوَۚ وَمَا هِیَ إِلَّا ذِكۡرَىٰ لِلۡبَشَرِ ﴿٣١﴾
Дўзах эгалари - қўриқчиларини фақат фаришталар қилдик. Уларнинг сонини куфр келтирганлар учун синовдан ўзга нарса қилмадик. Токи китоб берилганлар аниқ билиб олсинлар ва иймон келтирганларнинг иймони янада зиёда бўлсин. Китоб берилганлар ҳам, мўминлар ҳам шубҳага бормасинлар. Қалбида марази бор кимсалар ва кофирлар эса: «Бу билан Аллоҳ нимани мисол қилмоқчи бўляпти», деб қолсинлар. Аллоҳ мана шундай Ўзи истаган одамни адаштиради ва Ўзи истаган одамни ҳидоят қилади. Парвардигорингизнинг лашкарларини Ўзидан ўзга ҳеч кимса билмас. У башарият учун бир эслатма, холос.
وَٱلَّیۡلِ إِذۡ أَدۡبَرَ ﴿٣٣﴾
وَٱلصُّبۡحِ إِذَاۤ أَسۡفَرَ ﴿٣٤﴾
Ёришиб келаётган тонгга қасам.
إِنَّهَا لَإِحۡدَى ٱلۡكُبَرِ ﴿٣٥﴾
Дарҳақиқат, у улканларнинг биридир.
نَذِیرࣰا لِّلۡبَشَرِ ﴿٣٦﴾
У башарият учун огоҳлантирувчидир.
لِمَن شَاۤءَ مِنكُمۡ أَن یَتَقَدَّمَ أَوۡ یَتَأَخَّرَ ﴿٣٧﴾
Сизлардан пешқадам бўлишни ёки ортда қолишни хоҳлаётган кимсалар учундир.
كُلُّ نَفۡسِۭ بِمَا كَسَبَتۡ رَهِینَةٌ ﴿٣٨﴾
Ҳар бир жон ўзи қилиб ўтган ишнинг гаровидир.
إِلَّاۤ أَصۡحَـٰبَ ٱلۡیَمِینِ ﴿٣٩﴾
Ўнг тараф соҳиблари бундан мустаснодир.
فِی جَنَّـٰتࣲ یَتَسَاۤءَلُونَ ﴿٤٠﴾
Улар жаннатларда бир-бирларидан сўрайдилар.
مَا سَلَكَكُمۡ فِی سَقَرَ ﴿٤٢﴾
"Сизларни Сақарга нима киритди?"
قَالُواْ لَمۡ نَكُ مِنَ ٱلۡمُصَلِّینَ ﴿٤٣﴾
Дедилар: «Намоз ўқигувчилардан бўлмагандик.
وَلَمۡ نَكُ نُطۡعِمُ ٱلۡمِسۡكِینَ ﴿٤٤﴾
Мискинга таом бермагандик.
وَكُنَّا نَخُوضُ مَعَ ٱلۡخَاۤىِٕضِینَ ﴿٤٥﴾
Шўнғувчилар билан бирга шўнғир эдик.
وَكُنَّا نُكَذِّبُ بِیَوۡمِ ٱلدِّینِ ﴿٤٦﴾
Қиёмат кунини ёлғонга чиқарар эдик.
حَتَّىٰۤ أَتَىٰنَا ٱلۡیَقِینُ ﴿٤٧﴾
То бизга ўлим келгунига қадар (шундай эдик)».
فَمَا تَنفَعُهُمۡ شَفَـٰعَةُ ٱلشَّـٰفِعِینَ ﴿٤٨﴾
Энди уларга оқловчиларнинг оқлови фойда бермас!
فَمَا لَهُمۡ عَنِ ٱلتَّذۡكِرَةِ مُعۡرِضِینَ ﴿٤٩﴾
Уларга нима бўлдики, эслатмадан юз ўгирадилар?
كَأَنَّهُمۡ حُمُرࣱ مُّسۡتَنفِرَةࣱ ﴿٥٠﴾
Бамисоли улар ёввойи эшаклар.
فَرَّتۡ مِن قَسۡوَرَةِۭ ﴿٥١﴾
بَلۡ یُرِیدُ كُلُّ ٱمۡرِئࣲ مِّنۡهُمۡ أَن یُؤۡتَىٰ صُحُفࣰا مُّنَشَّرَةࣰ ﴿٥٢﴾
Балки улардан ҳар бир киши ўзига очиқ саҳифалар берилишини истаётгандир.
كَلَّاۖ بَل لَّا یَخَافُونَ ٱلۡـَٔاخِرَةَ ﴿٥٣﴾
Йўқ! Балки улар охиратдан қўрқмаслар.
كَلَّاۤ إِنَّهُۥ تَذۡكِرَةࣱ ﴿٥٤﴾
Йўқ! Албатта, у эслатмадир.
فَمَن شَاۤءَ ذَكَرَهُۥ ﴿٥٥﴾
Бас, ким истаса, ундан эслатма-ибрат олур.
وَمَا یَذۡكُرُونَ إِلَّاۤ أَن یَشَاۤءَ ٱللَّهُۚ هُوَ أَهۡلُ ٱلتَّقۡوَىٰ وَأَهۡلُ ٱلۡمَغۡفِرَةِ ﴿٥٦﴾
Аллоҳ хоҳлаганидагина эслатма-ибрат оладилар. У тақво аҳлидир, мағфират аҳлидир.