Uzbek Ўзбек
Surah Қиёмат сураси - Al-Qiyāmah - Aya count 40
لَاۤ أُقۡسِمُ بِیَوۡمِ ٱلۡقِیَـٰمَةِ ﴿١﴾
Қиёмат кунига қасам ичаман.
وَلَاۤ أُقۡسِمُ بِٱلنَّفۡسِ ٱللَّوَّامَةِ ﴿٢﴾
Маломатгўй нафсга қасам ичаман.
أَیَحۡسَبُ ٱلۡإِنسَـٰنُ أَلَّن نَّجۡمَعَ عِظَامَهُۥ ﴿٣﴾
Инсон Бизни унинг суякларини ҳеч қачон тўплаёлмас, деб ўйлайдими?
بَلَىٰ قَـٰدِرِینَ عَلَىٰۤ أَن نُّسَوِّیَ بَنَانَهُۥ ﴿٤﴾
Йўқ! Биз унинг бармоқ учларини ҳам асл ҳолига келтиришга Қодирмиз.
بَلۡ یُرِیدُ ٱلۡإِنسَـٰنُ لِیَفۡجُرَ أَمَامَهُۥ ﴿٥﴾
Балки, инсон олдинда фисқу фужур қилишни хоҳлар.
یَسۡـَٔلُ أَیَّانَ یَوۡمُ ٱلۡقِیَـٰمَةِ ﴿٦﴾
«Қиёмат куни қачон ўзи?» деб сўрар.
فَإِذَا بَرِقَ ٱلۡبَصَرُ ﴿٧﴾
وَجُمِعَ ٱلشَّمۡسُ وَٱلۡقَمَرُ ﴿٩﴾
Қуёш билан ой бирлаштирилганда.
یَقُولُ ٱلۡإِنسَـٰنُ یَوۡمَىِٕذٍ أَیۡنَ ٱلۡمَفَرُّ ﴿١٠﴾
Ўшал кунда инсон: «Қочар жой қаерда?» деб қолади.
إِلَىٰ رَبِّكَ یَوۡمَىِٕذٍ ٱلۡمُسۡتَقَرُّ ﴿١٢﴾
У кунда қарор топиш ёлғиз Парвардигорингизгадир.
یُنَبَّؤُاْ ٱلۡإِنسَـٰنُ یَوۡمَىِٕذِۭ بِمَا قَدَّمَ وَأَخَّرَ ﴿١٣﴾
У кунда инсонга қилиб ўтган ишлари ҳақида ҳам, қолдириб кетган ишлари ҳақида ҳам хабар берилади.
بَلِ ٱلۡإِنسَـٰنُ عَلَىٰ نَفۡسِهِۦ بَصِیرَةࣱ ﴿١٤﴾
Балки инсон ўзига қарши ўзи гувоҳдир.
وَلَوۡ أَلۡقَىٰ مَعَاذِیرَهُۥ ﴿١٥﴾
Гарчи узрларини тўкиб солса ҳам.
لَا تُحَرِّكۡ بِهِۦ لِسَانَكَ لِتَعۡجَلَ بِهِۦۤ ﴿١٦﴾
Уни шошилтириб, тилингизни у билан қимирлатманг.
إِنَّ عَلَیۡنَا جَمۡعَهُۥ وَقُرۡءَانَهُۥ ﴿١٧﴾
Дарҳақиқат, уни жамлаб бериш ҳам, ўқитиб қўйиш ҳам Бизнинг зиммамизда.
فَإِذَا قَرَأۡنَـٰهُ فَٱتَّبِعۡ قُرۡءَانَهُۥ ﴿١٨﴾
Уни ўқиб берган пайтимизда ўқилишига қулоқ солиб туринг.
ثُمَّ إِنَّ عَلَیۡنَا بَیَانَهُۥ ﴿١٩﴾
Кейин уни баён қилиб бериш ҳам Бизнинг зиммамизда.
كَلَّا بَلۡ تُحِبُّونَ ٱلۡعَاجِلَةَ ﴿٢٠﴾
Йўқ! Балки сизлар нақдни яхши кўрасизлар.
وَتَذَرُونَ ٱلۡـَٔاخِرَةَ ﴿٢١﴾
Охиратни эса тарк этасизлар.
وُجُوهࣱ یَوۡمَىِٕذࣲ نَّاضِرَةٌ ﴿٢٢﴾
У кунда яшнаб турадиган юзлар бор.
إِلَىٰ رَبِّهَا نَاظِرَةࣱ ﴿٢٣﴾
(Улар) Парвардигорларига боқиб тургувчидир!
وَوُجُوهࣱ یَوۡمَىِٕذِۭ بَاسِرَةࣱ ﴿٢٤﴾
У кунда тиришиб-буришган юзлар ҳам бор.
تَظُنُّ أَن یُفۡعَلَ بِهَا فَاقِرَةࣱ ﴿٢٥﴾
Ўзларига умуртқасини синдирадиган бир иш бўлишига ишониб турадилар.
كَلَّاۤ إِذَا بَلَغَتِ ٱلتَّرَاقِیَ ﴿٢٦﴾
Йўқ! Жон ҳалқумга келган пайтда.
وَقِیلَ مَنۡۜ رَاقࣲ ﴿٢٧﴾
«Дам солиб қўядиган бирон кимса борми?» - деб қолинганда.
وَظَنَّ أَنَّهُ ٱلۡفِرَاقُ ﴿٢٨﴾
Бунинг ажралиш эканини англаганида.
وَٱلۡتَفَّتِ ٱلسَّاقُ بِٱلسَّاقِ ﴿٢٩﴾
Оёқ оёққа чалмашиб қолганда.
إِلَىٰ رَبِّكَ یَوۡمَىِٕذٍ ٱلۡمَسَاقُ ﴿٣٠﴾
Ана ўша кунда ҳайдалиш ёлғиз Парвардигорингиз саридир.
فَلَا صَدَّقَ وَلَا صَلَّىٰ ﴿٣١﴾
Бас, у на тасдиқ этди ва на намоз ўқиди!
وَلَـٰكِن كَذَّبَ وَتَوَلَّىٰ ﴿٣٢﴾
Аксинча, ёлғонга чиқарди ва юз ўгирди.
ثُمَّ ذَهَبَ إِلَىٰۤ أَهۡلِهِۦ یَتَمَطَّىٰۤ ﴿٣٣﴾
Кейин гердайганича ўз аҳли сари кетди.
أَوۡلَىٰ لَكَ فَأَوۡلَىٰ ﴿٣٤﴾
ثُمَّ أَوۡلَىٰ لَكَ فَأَوۡلَىٰۤ ﴿٣٥﴾
Кейин яна ўлим бўлсин сенга, ўлим!
أَیَحۡسَبُ ٱلۡإِنسَـٰنُ أَن یُتۡرَكَ سُدًى ﴿٣٦﴾
Инсон, бекор ташлаб қўйиламан, деб ўйлайдими?
أَلَمۡ یَكُ نُطۡفَةࣰ مِّن مَّنِیࣲّ یُمۡنَىٰ ﴿٣٧﴾
У тўкиладиган манийдан бир нутфа эмасмиди?
ثُمَّ كَانَ عَلَقَةࣰ فَخَلَقَ فَسَوَّىٰ ﴿٣٨﴾
Сўнгра лахта қон бўлди. Кейин (Аллоҳ уни) яратди ва расо қилди.
فَجَعَلَ مِنۡهُ ٱلزَّوۡجَیۡنِ ٱلذَّكَرَ وَٱلۡأُنثَىٰۤ ﴿٣٩﴾
Кейин ундан эркак ва аёл жуфтларни қилди.
أَلَیۡسَ ذَ ٰلِكَ بِقَـٰدِرٍ عَلَىٰۤ أَن یُحۡـِۧیَ ٱلۡمَوۡتَىٰ ﴿٤٠﴾
Шундай Зот ўликларни тирилтиришга Қодир эмасми?!