Uzbek Ўзбек
Surah Нозиъот сураси - An-Nāzi‘āt - Aya count 46
وَٱلنَّـٰزِعَـٰتِ غَرۡقࣰا ﴿١﴾
Шиддат билан (жонни) суғуриб олувчи (фаришта)ларга қасам.
وَٱلنَّـٰشِطَـٰتِ نَشۡطࣰا ﴿٢﴾
Юмшоқлик билан жон олувчи (фаришта)ларга қасам.
وَٱلسَّـٰبِحَـٰتِ سَبۡحࣰا ﴿٣﴾
Сузиб юрувчи (фаришта)ларга қасам.
فَٱلسَّـٰبِقَـٰتِ سَبۡقࣰا ﴿٤﴾
Ўзишда мусобақа қилувчи (фаришта)ларга қасам.
فَٱلۡمُدَبِّرَ ٰتِ أَمۡرࣰا ﴿٥﴾
Ишнинг тадбирини қилувчи (фаришта)ларга қасам.
یَوۡمَ تَرۡجُفُ ٱلرَّاجِفَةُ ﴿٦﴾
Титрагувчи титраган кунда.
تَتۡبَعُهَا ٱلرَّادِفَةُ ﴿٧﴾
Унга эргашувчи эргашганда.
قُلُوبࣱ یَوۡمَىِٕذࣲ وَاجِفَةٌ ﴿٨﴾
Ўша кунда қалблар қўрқувга тушгувчидир.
أَبۡصَـٰرُهَا خَـٰشِعَةࣱ ﴿٩﴾
Кўзлари эса эгилиб қолгувчидир!
یَقُولُونَ أَءِنَّا لَمَرۡدُودُونَ فِی ٱلۡحَافِرَةِ ﴿١٠﴾
Дейдилар: «Биз ростдан ҳам ортга қайтариламизми?»
أَءِذَا كُنَّا عِظَـٰمࣰا نَّخِرَةࣰ ﴿١١﴾
«Чириган суяк бўлганимиздан кейин ҳам-а?»
قَالُواْ تِلۡكَ إِذࣰا كَرَّةٌ خَاسِرَةࣱ ﴿١٢﴾
«Ундай бўлса, бу зиёнли қайтиш-ку!» – дерлар.
فَإِنَّمَا هِیَ زَجۡرَةࣱ وَ ٰحِدَةࣱ ﴿١٣﴾
Албатта, у бир қичқириқдан бошқа нарса эмас.
فَإِذَا هُم بِٱلسَّاهِرَةِ ﴿١٤﴾
Қарабсизки, улар ер устида бўлиб қолурлар!
هَلۡ أَتَىٰكَ حَدِیثُ مُوسَىٰۤ ﴿١٥﴾
Сизга Мусонинг хабари келдими?
إِذۡ نَادَىٰهُ رَبُّهُۥ بِٱلۡوَادِ ٱلۡمُقَدَّسِ طُوًى ﴿١٦﴾
Эсланг, Парвардигори унга муқаддас Туво водийсида (шундай) нидо қилган эди:
ٱذۡهَبۡ إِلَىٰ فِرۡعَوۡنَ إِنَّهُۥ طَغَىٰ ﴿١٧﴾
«Фиръавннинг ёнига бор, чунки у ҳаддидан ошди.
فَقُلۡ هَل لَّكَ إِلَىٰۤ أَن تَزَكَّىٰ ﴿١٨﴾
Унга: «Сенда покланишга (рағбат) борми?
وَأَهۡدِیَكَ إِلَىٰ رَبِّكَ فَتَخۡشَىٰ ﴿١٩﴾
Сени Парвардигоринг сари бошласам, бас, (У зотдан) қўрқсанг», деб айт».
فَأَرَىٰهُ ٱلۡـَٔایَةَ ٱلۡكُبۡرَىٰ ﴿٢٠﴾
Унга бир улкан мўъжиза кўрсатди.
فَكَذَّبَ وَعَصَىٰ ﴿٢١﴾
(Фиръавн) уни ёлғонга чиқарди ва осий бўлди.
ثُمَّ أَدۡبَرَ یَسۡعَىٰ ﴿٢٢﴾
Сўнг юз ўгириб, тезлаб кетди.
فَحَشَرَ فَنَادَىٰ ﴿٢٣﴾
Сўнг (ўз одамларини) тўплаб, жар солди:
فَقَالَ أَنَا۠ رَبُّكُمُ ٱلۡأَعۡلَىٰ ﴿٢٤﴾
«Мен сизларнинг энг олий Парвардигорингиздирман», деди.
فَأَخَذَهُ ٱللَّهُ نَكَالَ ٱلۡـَٔاخِرَةِ وَٱلۡأُولَىٰۤ ﴿٢٥﴾
Бас, Аллоҳ уни охират ва дунё азобига гирифтор қилди.
إِنَّ فِی ذَ ٰلِكَ لَعِبۡرَةࣰ لِّمَن یَخۡشَىٰۤ ﴿٢٦﴾
Албатта, бунда У зотдан қўрқадиганлар учун ибрат бордир.
ءَأَنتُمۡ أَشَدُّ خَلۡقًا أَمِ ٱلسَّمَاۤءُۚ بَنَىٰهَا ﴿٢٧﴾
Сизларни яратиш қийинми ёки осмонними? Уни (Аллоҳ) бино қилди.
رَفَعَ سَمۡكَهَا فَسَوَّىٰهَا ﴿٢٨﴾
Шифтини баланд қилиб, тиклади.
وَأَغۡطَشَ لَیۡلَهَا وَأَخۡرَجَ ضُحَىٰهَا ﴿٢٩﴾
Кечасини қоронғу қилиб, (ундан) кундузини чиқарди.
وَٱلۡأَرۡضَ بَعۡدَ ذَ ٰلِكَ دَحَىٰهَاۤ ﴿٣٠﴾
Ундан кейин ерни ёйиб текис қилди.
أَخۡرَجَ مِنۡهَا مَاۤءَهَا وَمَرۡعَىٰهَا ﴿٣١﴾
Ундан сувини, ўтлоқларини чиқарди.
وَٱلۡجِبَالَ أَرۡسَىٰهَا ﴿٣٢﴾
مَتَـٰعࣰا لَّكُمۡ وَلِأَنۡعَـٰمِكُمۡ ﴿٣٣﴾
Сизларга ва чорваларингизга фойдали бўлиши учун.
فَإِذَا جَاۤءَتِ ٱلطَّاۤمَّةُ ٱلۡكُبۡرَىٰ ﴿٣٤﴾
یَوۡمَ یَتَذَكَّرُ ٱلۡإِنسَـٰنُ مَا سَعَىٰ ﴿٣٥﴾
Инсон ўз қилмишини ёдга олган кунда.
وَبُرِّزَتِ ٱلۡجَحِیمُ لِمَن یَرَىٰ ﴿٣٦﴾
Ва дўзах кўрадиган кимсага кўрсатиб қўйилганида.
فَأَمَّا مَن طَغَىٰ ﴿٣٧﴾
Ўшанда ким ҳаддидан ошган бўлса.
وَءَاثَرَ ٱلۡحَیَوٰةَ ٱلدُّنۡیَا ﴿٣٨﴾
Ва бу дунё ҳаётини устун қўйган бўлса.
فَإِنَّ ٱلۡجَحِیمَ هِیَ ٱلۡمَأۡوَىٰ ﴿٣٩﴾
Унинг жойи фақат жаҳаннам бўлур.
وَأَمَّا مَنۡ خَافَ مَقَامَ رَبِّهِۦ وَنَهَى ٱلنَّفۡسَ عَنِ ٱلۡهَوَىٰ ﴿٤٠﴾
Ким Парвардигори қошида туришдан қўрқиб, нафсни хоҳиш-истаклардан тийган бўлса.
فَإِنَّ ٱلۡجَنَّةَ هِیَ ٱلۡمَأۡوَىٰ ﴿٤١﴾
Бас, унинг жойи жаннатдир.
یَسۡـَٔلُونَكَ عَنِ ٱلسَّاعَةِ أَیَّانَ مُرۡسَىٰهَا ﴿٤٢﴾
Сиздан, Қиёмат қачон бўлиши ҳақида сўрайдилар.
فِیمَ أَنتَ مِن ذِكۡرَىٰهَاۤ ﴿٤٣﴾
Сиз қаёқда-ю, уни зикр қилиш қаёқда?!
إِلَىٰ رَبِّكَ مُنتَهَىٰهَاۤ ﴿٤٤﴾
Уни (билиш) ёлғиз Парвардигорингизга бориб тўхтар.
إِنَّمَاۤ أَنتَ مُنذِرُ مَن یَخۡشَىٰهَا ﴿٤٥﴾
Сиз фақат ундан қўрқадиган кишиларни огоҳлантиргувчисиз, холос.
كَأَنَّهُمۡ یَوۡمَ یَرَوۡنَهَا لَمۡ یَلۡبَثُوۤاْ إِلَّا عَشِیَّةً أَوۡ ضُحَىٰهَا ﴿٤٦﴾
Уни кўрадиган кунда худди (бу дунёда) биргина Пешиндан сўнг ёки чошгоҳ пайтида тургандек бўлиб қолурлар!