Uzbek Ўзбек
Surah Абаса сураси - ‘Abasa - Aya count 42
عَبَسَ وَتَوَلَّىٰۤ ﴿١﴾
Афтини буриштирди ва юз ўгирди.
أَن جَاۤءَهُ ٱلۡأَعۡمَىٰ ﴿٢﴾
Ҳузурига кўр киши келганда.
وَمَا یُدۡرِیكَ لَعَلَّهُۥ یَزَّكَّىٰۤ ﴿٣﴾
Қаердан биласиз? Эҳтимол у покланар?
أَوۡ یَذَّكَّرُ فَتَنفَعَهُ ٱلذِّكۡرَىٰۤ ﴿٤﴾
Ёки насиҳат олар ва насиҳат унга кор қилар?
أَمَّا مَنِ ٱسۡتَغۡنَىٰ ﴿٥﴾
Аммо истиғно қилган кимсага эса.
فَأَنتَ لَهُۥ تَصَدَّىٰ ﴿٦﴾
Сиз ўша томонга юзланяпсиз.
وَمَا عَلَیۡكَ أَلَّا یَزَّكَّىٰ ﴿٧﴾
У покланмаса, сизга зарари бўлмас.
وَأَمَّا مَن جَاۤءَكَ یَسۡعَىٰ ﴿٨﴾
Аммо ҳузурингизга шошилиб келган.
وَهُوَ یَخۡشَىٰ ﴿٩﴾
(Аллоҳдан) қўрққан ҳолида.
فَأَنتَ عَنۡهُ تَلَهَّىٰ ﴿١٠﴾
Бас, сиз ундан юз ўгиряпсиз.
كَلَّاۤ إِنَّهَا تَذۡكِرَةࣱ ﴿١١﴾
Йўқ! Албатта, улар (Қуръон оятлари) эслатмадир.
فَمَن شَاۤءَ ذَكَرَهُۥ ﴿١٢﴾
Бас, хоҳлаган киши ундан ибратланур.
فِی صُحُفࣲ مُّكَرَّمَةࣲ ﴿١٣﴾
(Бу Қуръон) азизу мукаррам саҳифалардадир.
مَّرۡفُوعَةࣲ مُّطَهَّرَةِۭ ﴿١٤﴾
بِأَیۡدِی سَفَرَةࣲ ﴿١٥﴾
Элчи (фаришта)лар қўлларидадир.
قُتِلَ ٱلۡإِنسَـٰنُ مَاۤ أَكۡفَرَهُۥ ﴿١٧﴾
Ҳалок бўлгур инсон-а! Бунчалар кофир бўлмаса!
مِنۡ أَیِّ شَیۡءٍ خَلَقَهُۥ ﴿١٨﴾
Уни қайси нарсадан яратди ўзи?!
مِن نُّطۡفَةٍ خَلَقَهُۥ فَقَدَّرَهُۥ ﴿١٩﴾
Уни бир нутфадан яратиб, тақдирини белгилаб қўйди.
ثُمَّ ٱلسَّبِیلَ یَسَّرَهُۥ ﴿٢٠﴾
ثُمَّ أَمَاتَهُۥ فَأَقۡبَرَهُۥ ﴿٢١﴾
Кейин уни ўлдириб, қабрга киритди.
ثُمَّ إِذَا شَاۤءَ أَنشَرَهُۥ ﴿٢٢﴾
Кейин истаган пайтида уни қайта тирилтиради.
كَلَّا لَمَّا یَقۡضِ مَاۤ أَمَرَهُۥ ﴿٢٣﴾
Йўқ, ундоқ эмас! У (Аллоҳ) буюрган буйруқни бажармади.
فَلۡیَنظُرِ ٱلۡإِنسَـٰنُ إِلَىٰ طَعَامِهِۦۤ ﴿٢٤﴾
Инсон ўзининг таомига назар солсин.
أَنَّا صَبَبۡنَا ٱلۡمَاۤءَ صَبࣰّا ﴿٢٥﴾
Биз сув-ёмғирни қуйдирдик.
ثُمَّ شَقَقۡنَا ٱلۡأَرۡضَ شَقࣰّا ﴿٢٦﴾
فَأَنۢبَتۡنَا فِیهَا حَبࣰّا ﴿٢٧﴾
Кейин унда дон-дунни ундириб-ўстириб қўйдик-ку!
وَزَیۡتُونࣰا وَنَخۡلࣰا ﴿٢٩﴾
وَحَدَاۤىِٕقَ غُلۡبࣰا ﴿٣٠﴾
وَفَـٰكِهَةࣰ وَأَبࣰّا ﴿٣١﴾
Мева-чева-ю, ўт-ўланларни.
مَّتَـٰعࣰا لَّكُمۡ وَلِأَنۡعَـٰمِكُمۡ ﴿٣٢﴾
Сизларга ва чорваларингизга фойдали бўлсин, деб.
فَإِذَا جَاۤءَتِ ٱلصَّاۤخَّةُ ﴿٣٣﴾
Қачон кар қилувчи овоз келса,
یَوۡمَ یَفِرُّ ٱلۡمَرۡءُ مِنۡ أَخِیهِ ﴿٣٤﴾
У кунда киши ўз ака-укасидан,
وَأُمِّهِۦ وَأَبِیهِ ﴿٣٥﴾
وَصَـٰحِبَتِهِۦ وَبَنِیهِ ﴿٣٦﴾
Хотин, бола-чақасидан қочади.
لِكُلِّ ٱمۡرِئࣲ مِّنۡهُمۡ یَوۡمَىِٕذࣲ شَأۡنࣱ یُغۡنِیهِ ﴿٣٧﴾
У кунда ҳар бир кишининг ўзига етарли ташвиши бўлади.
وُجُوهࣱ یَوۡمَىِٕذࣲ مُّسۡفِرَةࣱ ﴿٣٨﴾
У кунда порлоқ чеҳралар бор.
ضَاحِكَةࣱ مُّسۡتَبۡشِرَةࣱ ﴿٣٩﴾
وَوُجُوهࣱ یَوۡمَىِٕذٍ عَلَیۡهَا غَبَرَةࣱ ﴿٤٠﴾
У кунда яна шундай чеҳралар борки, уларни ғубор босган.
تَرۡهَقُهَا قَتَرَةٌ ﴿٤١﴾
У (юз)ларни қаролик қоплаб олур!
أُوْلَـٰۤىِٕكَ هُمُ ٱلۡكَفَرَةُ ٱلۡفَجَرَةُ ﴿٤٢﴾
Ана ўшалар фожир кофирлардир.