Uzbek Ўзбек
Surah Фажр сураси - Al-Fajr - Aya count 30
وَٱلشَّفۡعِ وَٱلۡوَتۡرِ ﴿٣﴾
وَٱلَّیۡلِ إِذَا یَسۡرِ ﴿٤﴾
Ўтиб бораётган кечага қасам.
هَلۡ فِی ذَ ٰلِكَ قَسَمࣱ لِّذِی حِجۡرٍ ﴿٥﴾
Мана шу (айтиб ўтилган нарса)ларда ақл эгалари(ни қониқтирадиган) қасам борми?!
أَلَمۡ تَرَ كَیۡفَ فَعَلَ رَبُّكَ بِعَادٍ ﴿٦﴾
Парвардигорингиз Одни қандай қилганини кўрмадингизми?
إِرَمَ ذَاتِ ٱلۡعِمَادِ ﴿٧﴾
Баланд устунлари бор Иромни.
ٱلَّتِی لَمۡ یُخۡلَقۡ مِثۡلُهَا فِی ٱلۡبِلَـٰدِ ﴿٨﴾
Юртларда уларнинг ўхшаши яратилмаган эди.
وَثَمُودَ ٱلَّذِینَ جَابُواْ ٱلصَّخۡرَ بِٱلۡوَادِ ﴿٩﴾
Водийда харсанг тошларни кесган Самудни.
وَفِرۡعَوۡنَ ذِی ٱلۡأَوۡتَادِ ﴿١٠﴾
Ва кўп аскарлари бор Фиръавнни.
ٱلَّذِینَ طَغَوۡاْ فِی ٱلۡبِلَـٰدِ ﴿١١﴾
Юртларда ҳадларидан ошган.
فَأَكۡثَرُواْ فِیهَا ٱلۡفَسَادَ ﴿١٢﴾
У жойларда фасодни кўпайтириб юборгандилар.
فَصَبَّ عَلَیۡهِمۡ رَبُّكَ سَوۡطَ عَذَابٍ ﴿١٣﴾
Бас, Парвардигорингиз уларнинг устига турли азоб-офатни ёғдирди!
إِنَّ رَبَّكَ لَبِٱلۡمِرۡصَادِ ﴿١٤﴾
Шак-шубҳасиз, Парвардигорингиз кузатиб тургувчидир.
فَأَمَّا ٱلۡإِنسَـٰنُ إِذَا مَا ٱبۡتَلَىٰهُ رَبُّهُۥ فَأَكۡرَمَهُۥ وَنَعَّمَهُۥ فَیَقُولُ رَبِّیۤ أَكۡرَمَنِ ﴿١٥﴾
Энди қачон инсонни Парвардигори синаш учун азиз-мукаррам қилиб қўйса ва унга неъмат ато этса, Парвардигорим мени азиз қилди, дейди.
وَأَمَّاۤ إِذَا مَا ٱبۡتَلَىٰهُ فَقَدَرَ عَلَیۡهِ رِزۡقَهُۥ فَیَقُولُ رَبِّیۤ أَهَـٰنَنِ ﴿١٦﴾
Қачон уни синаш учун ризқини танг килиб қўйса, Парвардигорим мени хор қилди, дейди.
كَلَّاۖ بَل لَّا تُكۡرِمُونَ ٱلۡیَتِیمَ ﴿١٧﴾
Асло! Сизлар етимни иззат-икром қилмайсизлар!
وَلَا تَحَـٰۤضُّونَ عَلَىٰ طَعَامِ ٱلۡمِسۡكِینِ ﴿١٨﴾
Бир-бирингизни мискинларга таом беришга ундамайсизлар.
وَتَأۡكُلُونَ ٱلتُّرَاثَ أَكۡلࣰا لَّمࣰّا ﴿١٩﴾
Меросни эса шиддат ила еяверасизлар.
وَتُحِبُّونَ ٱلۡمَالَ حُبࣰّا جَمࣰّا ﴿٢٠﴾
Мол-дунёни ўта яхши кўрасизлар.
كَلَّاۤۖ إِذَا دُكَّتِ ٱلۡأَرۡضُ دَكࣰّا دَكࣰّا ﴿٢١﴾
Асло! Замин парча-парча қилиб юборилганда;
وَجَاۤءَ رَبُّكَ وَٱلۡمَلَكُ صَفࣰّا صَفࣰّا ﴿٢٢﴾
Парвардигорингиз ва фаришталар саф-саф бўлиб келганда;
وَجِاْیۤءَ یَوۡمَىِٕذِۭ بِجَهَنَّمَۚ یَوۡمَىِٕذࣲ یَتَذَكَّرُ ٱلۡإِنسَـٰنُ وَأَنَّىٰ لَهُ ٱلذِّكۡرَىٰ ﴿٢٣﴾
Ўша кунда жаҳаннам келтирилганда. Ўша кунда инсон эслайдир. Лекин бу эслашдан энди не фойда?
یَقُولُ یَـٰلَیۡتَنِی قَدَّمۡتُ لِحَیَاتِی ﴿٢٤﴾
«Шу ҳаётим учун ҳам бирон нарса тақдим қилиб қўйганимда эди», деб қолади.
فَیَوۡمَىِٕذࣲ لَّا یُعَذِّبُ عَذَابَهُۥۤ أَحَدࣱ ﴿٢٥﴾
Ўша кунда Аллоҳнинг азобига ўхшаш азоб билан ҳеч ким азоблай олмайди.
وَلَا یُوثِقُ وَثَاقَهُۥۤ أَحَدࣱ ﴿٢٦﴾
У Зотнинг боғлаши каби ҳеч ким боғлай олмас!
یَـٰۤأَیَّتُهَا ٱلنَّفۡسُ ٱلۡمُطۡمَىِٕنَّةُ ﴿٢٧﴾
ٱرۡجِعِیۤ إِلَىٰ رَبِّكِ رَاضِیَةࣰ مَّرۡضِیَّةࣰ ﴿٢٨﴾
Парвардигорингга рози бўлган ва рози қилинган ҳолда қайт!
فَٱدۡخُلِی فِی عِبَـٰدِی ﴿٢٩﴾
Бас, бандаларим қаторига киргин.